zaterdag 26 januari 2008
vrijdag 25 januari 2008
Was het nu capoeiro of capoeira? ;-)
Het was mijn dag niet zo gisteren. Zeker niet in de ochtend. Om de één of andere reden liep ik wat emotioneel, maar vraag mij niet waarom.
Gelukkig waren er ook goede dingen aan die dag. We hebben namelijk eindelijk de administratie rond gekregen. Dit wil zeggen dat er nu gezocht wordt voor een stageplaats, dat we meer dan een uur gewacht hebben in het economaat (ik ben ondertussen door en terug kunnen gaan met de bus naar het klooster om papieren die ik vergeten had) om bonnetjes te krijgen om goedkoop te kunnen eten.
s Avonds ben ik naar capoeira geweest. Ik ging eigenlijk gewoon kijken, maar daar hadden ze graag dat ik mee deed en dat heb ik ook gedaan. De T-shirt van Ginga Mundo kwam goed van pas omdat ik zo wat kon vertellen over de club zonder dat ik al te veel Italiaanse woorden nodig had. Wat minder handig was een de T-shirt was dat hij nogal wat te groot was en dat ik hem ofwel de helft in mijn broek moest steken, ofwel vathouden met mijn tanden. De volgende keer koop ik dus zeker een smal.
Ik was wel een beetje ontgoocheld, want van de 1,5 uur training zal er uiteindlijk 30 min echt capoeira geweest zijn en de roda trok op niet veel. Ik denk niet dat ik daar 55 euro in de maand voor ge betalen. Ik moet dan ook nog eens 15 min vroeger voort om op tijd in het klooster terug te kunnen zijn.
Misschien zoek ik nog eens voor iets anders, maar op dat uur vertrouw ik liever niet teveel op de bussen, want sommige chauffeurs vinden blijkbaar dat ze zich niet aan hun route moetem houden :S (heb ik gisteren gemerkt)
Gelukkig waren er ook goede dingen aan die dag. We hebben namelijk eindelijk de administratie rond gekregen. Dit wil zeggen dat er nu gezocht wordt voor een stageplaats, dat we meer dan een uur gewacht hebben in het economaat (ik ben ondertussen door en terug kunnen gaan met de bus naar het klooster om papieren die ik vergeten had) om bonnetjes te krijgen om goedkoop te kunnen eten.
s Avonds ben ik naar capoeira geweest. Ik ging eigenlijk gewoon kijken, maar daar hadden ze graag dat ik mee deed en dat heb ik ook gedaan. De T-shirt van Ginga Mundo kwam goed van pas omdat ik zo wat kon vertellen over de club zonder dat ik al te veel Italiaanse woorden nodig had. Wat minder handig was een de T-shirt was dat hij nogal wat te groot was en dat ik hem ofwel de helft in mijn broek moest steken, ofwel vathouden met mijn tanden. De volgende keer koop ik dus zeker een smal.
Ik was wel een beetje ontgoocheld, want van de 1,5 uur training zal er uiteindlijk 30 min echt capoeira geweest zijn en de roda trok op niet veel. Ik denk niet dat ik daar 55 euro in de maand voor ge betalen. Ik moet dan ook nog eens 15 min vroeger voort om op tijd in het klooster terug te kunnen zijn.
Misschien zoek ik nog eens voor iets anders, maar op dat uur vertrouw ik liever niet teveel op de bussen, want sommige chauffeurs vinden blijkbaar dat ze zich niet aan hun route moetem houden :S (heb ik gisteren gemerkt)
dinsdag 22 januari 2008
enkele vaststellingen
- Als het begint te tochten is de metro op komst.
- Veel apothekers hebben een rood in plaats van groen kruis. ( maar niet allemaal)
- Evenveel of meer parkeerplaatsen voor scooters en veel scooters in verkeer.
- Italianen rijden soms met drie naast elkaar op één rijstrook . Verkeer is een totale chaos(net zoals bussen) en er zijn nergens snelheidsborden te bekennen. Je oren doen soms pijn van al het getoeter.
- Moeten minstens 1 keer per dag aan de kant gaan voor ambulance. Velen kijken zelf niet meer op en gaan ook niet aan de kant.
- Veel apothekers hebben een rood in plaats van groen kruis. ( maar niet allemaal)
- Evenveel of meer parkeerplaatsen voor scooters en veel scooters in verkeer.
- Italianen rijden soms met drie naast elkaar op één rijstrook . Verkeer is een totale chaos(net zoals bussen) en er zijn nergens snelheidsborden te bekennen. Je oren doen soms pijn van al het getoeter.
- Moeten minstens 1 keer per dag aan de kant gaan voor ambulance. Velen kijken zelf niet meer op en gaan ook niet aan de kant.
nieuw nummer!!!!
Aangezien ik mijn kaart niet kan herladen:
hier nog eens een nieuw nummer!!!!!
Degenen die al een nieuw nummer kregen, dit is nog een ander!
Nu bel je rechtstreeks naar Italië!
Het nummer:
00393294711426
Als je mij niet kan bereiken laat het dan aub weten en stuur nog eens naar mijn oud nummer. Daarop kan ik nog steeds ontvangen.
hier nog eens een nieuw nummer!!!!!
Degenen die al een nieuw nummer kregen, dit is nog een ander!
Nu bel je rechtstreeks naar Italië!
Het nummer:
00393294711426
Als je mij niet kan bereiken laat het dan aub weten en stuur nog eens naar mijn oud nummer. Daarop kan ik nog steeds ontvangen.
22/01 = dag 3
Zijn vanmorgen al weer naar La Sapienza geweest, zijn vroeg genoeg vertrokken deze keer en hadden plan mee en meer geluk. Deze keer was het dus wel open, hebben papieren enzo ingevuld en hebben erasmuskaart gekregen.
Daarmee kunnen we deelnemen aan verschillende erasmusactiviteiten voor weinig of geen geld.
Morgen is het bijvoorbeeld coctailparty en overmorgen film ofzo, maar ik heb al iets te doen :D
Morgen ga ik gaan eten met een groep erasmusstudenten (die ik nog nooit gezien heb, kwestie van contacten te leggen) en overmorgen ga ik eens gaan kijken hoe het zit met capoeira. Dat laatste is naar het schijnt maar op klein kwartiertje wandelen.
Straks gaan we dus op ons strepen gaan staan bij Madame Tamponi maar later daar meer over.
Ahja, zijn deze morgen al naar LUMSA geweest en de vrouw aan de bali was wel bereid om ons te helpen. Ze vertelde dat de lessen maar starten op 18 februari en dat er nu dus nog geen lessenroosters zijn en we dus ook nog geen rooster konden samenstellen.
Weten wel al dat de Italiaanse lessen starten op 4 februari om 10 uur.
We hopen dat we ook zo vlug mogelijk onze stage kunnen regelen, aangezien we nu toch nog geen les kunnen volgen, maar daarvoor moeten we bij iemand anders zijn, naar het schijnt.
In de namiddag hebben we dan zoals gepland een nieuwe aanval gedaan op wat we dachten dat Tamponi was, maar het bleek een van haar secretaressen te zijn die ons de vorige dag had afgesnauwd. Tamponi was er deze keer wel en heeft direcy opdracht gegeven dat alles in orde gemaakt moest worden. (zelf heeft ze niet zoveel gedaan :p)
Daarna moesten we dan een fiscaal nummer gaan aanvragen. Zonder dat nummer kunnen we niets kopen bij de apotheek, geen stage doen en geen goedkope eetbonnetjes krijgen.Jammer maar helaas, als we bij het bureau aankwamen bleek het gesloten te zijn.
Morgen zetten we dus onze zoektocht verder in de Italiaans administratieve ( en andere ) chaos.
We hebben nog niks van Rome zelf kunnen bewonderen. Het enige wat we tot nu toe zagen zijn kantoren.
Daarmee kunnen we deelnemen aan verschillende erasmusactiviteiten voor weinig of geen geld.
Morgen is het bijvoorbeeld coctailparty en overmorgen film ofzo, maar ik heb al iets te doen :D
Morgen ga ik gaan eten met een groep erasmusstudenten (die ik nog nooit gezien heb, kwestie van contacten te leggen) en overmorgen ga ik eens gaan kijken hoe het zit met capoeira. Dat laatste is naar het schijnt maar op klein kwartiertje wandelen.
Straks gaan we dus op ons strepen gaan staan bij Madame Tamponi maar later daar meer over.
Ahja, zijn deze morgen al naar LUMSA geweest en de vrouw aan de bali was wel bereid om ons te helpen. Ze vertelde dat de lessen maar starten op 18 februari en dat er nu dus nog geen lessenroosters zijn en we dus ook nog geen rooster konden samenstellen.
Weten wel al dat de Italiaanse lessen starten op 4 februari om 10 uur.
We hopen dat we ook zo vlug mogelijk onze stage kunnen regelen, aangezien we nu toch nog geen les kunnen volgen, maar daarvoor moeten we bij iemand anders zijn, naar het schijnt.
In de namiddag hebben we dan zoals gepland een nieuwe aanval gedaan op wat we dachten dat Tamponi was, maar het bleek een van haar secretaressen te zijn die ons de vorige dag had afgesnauwd. Tamponi was er deze keer wel en heeft direcy opdracht gegeven dat alles in orde gemaakt moest worden. (zelf heeft ze niet zoveel gedaan :p)
Daarna moesten we dan een fiscaal nummer gaan aanvragen. Zonder dat nummer kunnen we niets kopen bij de apotheek, geen stage doen en geen goedkope eetbonnetjes krijgen.Jammer maar helaas, als we bij het bureau aankwamen bleek het gesloten te zijn.
Morgen zetten we dus onze zoektocht verder in de Italiaans administratieve ( en andere ) chaos.
We hebben nog niks van Rome zelf kunnen bewonderen. Het enige wat we tot nu toe zagen zijn kantoren.
dag 2
Het was dus wel degelijk een mindere dag :s
We zijn naar Tamponi geweest, is coordinator voor internationale studenten van LUMSA en die vertelde ons dat ze geen tijd had en dat we volgende week maar eens moesten terug keren. Probleem dus, maar Stijntje bracht raad. We gaan dus gewoon terug naar LUMSA en gaan daar effe op ons strepen staan .
Zijn ook naar La Sapienza geweest, is oudste universiteit van de wereld naart schijnt, en zo zag het er ook uit. We wilden daar aan papieren geraken die we niet van Tamponi gekregen hadden, maar waren ons kaartje vergeten en zijn er dus niet op tijd geraakt.
Gans de trip was dus voor niks, want het was wel een eindje naar daar.
Het eten is ook ongelooflijk duur.
Baaldag dus!!!!
We zijn naar Tamponi geweest, is coordinator voor internationale studenten van LUMSA en die vertelde ons dat ze geen tijd had en dat we volgende week maar eens moesten terug keren. Probleem dus, maar Stijntje bracht raad. We gaan dus gewoon terug naar LUMSA en gaan daar effe op ons strepen staan .
Zijn ook naar La Sapienza geweest, is oudste universiteit van de wereld naart schijnt, en zo zag het er ook uit. We wilden daar aan papieren geraken die we niet van Tamponi gekregen hadden, maar waren ons kaartje vergeten en zijn er dus niet op tijd geraakt.
Gans de trip was dus voor niks, want het was wel een eindje naar daar.
Het eten is ook ongelooflijk duur.
Baaldag dus!!!!
maandag 21 januari 2008
aankomst- het verhaal
Om 6u30 vertrok de vlieger dus, maar papa kwam mij om 3 u 15 al ophalen. De sfeer was luchtig en Kaat, Ben en Stijn waren ook mee :D Echt SUPER dat iedereen zo vroeg wilde opstaan!
Rond 4u45 waren we in Charleroi. Ik heb niets moeten bijbetalen (trotse Fien) want valies woog mooi 15(,1) kg.
Bij de check-in stond ik wel voor een probleem. Een 'handtas' (bij mij dus rugzak) werd ook als handbagage gezien en er mocht maar één stuk handbagage mee. We zijn dus moeten terugkeren en na veel gefoefel reden Rudolf, mijn kussen en mijn sandalen weer mee naar huis, nam ik mijn lege rugzak op mijn rug, jas erover, slipper in binnenzak van mijn jas, fototoestel, portefeuille in mijn jaszak, koptelefoon rond mijn nek en woordenboek in mijn hand. Zo trok ik dus opnieuw naar de check-in. Deze keer liet de man mij al lachend binnen ( ook al had hij het proces gade geslagen).
Het volgend obstakel was de scanner. Rugzak weer mooi meegefoefeld onder jas, maar laptop moest weer gans uit mijn zak om apart te scannen. Alsof dit allemaal nog niet genoeg was bleek er ook nog eens verboden materiaal in mijn zak te zitten. Alles moest dus weer uitgeladen worden en dat zorgde wel voor wat grappige situaties. Onder andere met mijn wekker. Die man wist echt niet wat hij in zijn handen had :D:D
Uiteindelijk bleek de lenzenvloeistof de dader te zijn. Deze heb ik moeten afgeven maar achteraf bleek dat in mijn andere zak ook nog lenzenvloeistof zat :D.
Eens in Ciampino zijn we dan naar het eerste beste loket gegaan en hebben we ons een metrokaartje laten aansmeren om dan de bus te moeten nemen. Eens in termini (centraal station) wist ik al welke bus ik moest hebben maar Elke niet. Dit is een gans avontuur geweest maar na ruim een viertal uur met valiezen slepen hebben we het dan toch gevonden.
Wat mijn klooster betreft, valt heel goed mee, kmoet maar om 22u30 binnen zijn dus kan ik naar capoeiera. Kga dat woensdag trouwens uitproberen. Kamergenootje is ook erg tof en behulpzaam en kamer is aangenaam.
:D
Rond 4u45 waren we in Charleroi. Ik heb niets moeten bijbetalen (trotse Fien) want valies woog mooi 15(,1) kg.
Bij de check-in stond ik wel voor een probleem. Een 'handtas' (bij mij dus rugzak) werd ook als handbagage gezien en er mocht maar één stuk handbagage mee. We zijn dus moeten terugkeren en na veel gefoefel reden Rudolf, mijn kussen en mijn sandalen weer mee naar huis, nam ik mijn lege rugzak op mijn rug, jas erover, slipper in binnenzak van mijn jas, fototoestel, portefeuille in mijn jaszak, koptelefoon rond mijn nek en woordenboek in mijn hand. Zo trok ik dus opnieuw naar de check-in. Deze keer liet de man mij al lachend binnen ( ook al had hij het proces gade geslagen).
Het volgend obstakel was de scanner. Rugzak weer mooi meegefoefeld onder jas, maar laptop moest weer gans uit mijn zak om apart te scannen. Alsof dit allemaal nog niet genoeg was bleek er ook nog eens verboden materiaal in mijn zak te zitten. Alles moest dus weer uitgeladen worden en dat zorgde wel voor wat grappige situaties. Onder andere met mijn wekker. Die man wist echt niet wat hij in zijn handen had :D:D
Uiteindelijk bleek de lenzenvloeistof de dader te zijn. Deze heb ik moeten afgeven maar achteraf bleek dat in mijn andere zak ook nog lenzenvloeistof zat :D.
Eens in Ciampino zijn we dan naar het eerste beste loket gegaan en hebben we ons een metrokaartje laten aansmeren om dan de bus te moeten nemen. Eens in termini (centraal station) wist ik al welke bus ik moest hebben maar Elke niet. Dit is een gans avontuur geweest maar na ruim een viertal uur met valiezen slepen hebben we het dan toch gevonden.
Wat mijn klooster betreft, valt heel goed mee, kmoet maar om 22u30 binnen zijn dus kan ik naar capoeiera. Kga dat woensdag trouwens uitproberen. Kamergenootje is ook erg tof en behulpzaam en kamer is aangenaam.
:D
zondag 20 januari 2008
enkele vaststellingen: deel 1
- Ik vroeg mij al gans de dag af waarom die Italianen niet over steken als het licht groen is, maar pas als de auto's van de eerste rij gestopt zijn.
=> Italianen blijken nogal gevaarlijke chauffeurs te zijn en rijden nogal dikwijls door het rood.
- Tis hier werken met een qwerty-clavier :s
-Als je als verhuurder van kamers (non-bed en breakfast) niet direct aan de politie doorgeeft dat je een nieuwe huurder hebt en wie die is, kan je bij een inval van de carabinieri in de gevangenis belanden. Bovendien mag hij niet voor minder dan een maand verhuren. Terrorismemaatregelen noemen ze dat. Enkel kloosters worden van die invallen vrij gesteld. Terroristen, allen het klooster in dus :D
=> Italianen blijken nogal gevaarlijke chauffeurs te zijn en rijden nogal dikwijls door het rood.
- Tis hier werken met een qwerty-clavier :s
-Als je als verhuurder van kamers (non-bed en breakfast) niet direct aan de politie doorgeeft dat je een nieuwe huurder hebt en wie die is, kan je bij een inval van de carabinieri in de gevangenis belanden. Bovendien mag hij niet voor minder dan een maand verhuren. Terrorismemaatregelen noemen ze dat. Enkel kloosters worden van die invallen vrij gesteld. Terroristen, allen het klooster in dus :D
Abonneren op:
Posts (Atom)
