Zoektocht naar een nieuw verblijf.

Samen met wat Franse erasmusstudenten zijn we gisteren op zoek gegaan naar appartementen.
Onze zoektocht verliep onder andere zo:

Ik heb een perfect appartement ontdekt, wat prijs enzo betreft, maar omdat ik maar 2 maand meer zou blijven heeft een meisje dat later dit weekend kwam kijken voorrang. Maandag weet ik meer. Ik ben erg aan het hopen, maar denk dat ik er niet moet op rekenen.

Het andere appartement had de eigenaar verkeerde info gegeven en het zou mij redelijk wat geld kosten en was ook geen internet. Ik betrouwde hem niet dus heb gezegd dat ik geïnteresseerd was. Ik heb zowiezo iets waar ik ga kunnen intrekken, maar zoek voor iets goedkoper en beter.

Basiscompetenties (week 3)

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 3.

De leraar als begeleider van leerprocessen.
De kinderen hebben erg veel geleerd van de lessen die we laatst gegeven hebben omdat zij dachten dat ze gewoon een spel speelden maar niet dachten aan wat ze ondertussen aan het leren waren. Iedereen deed actief mee en zelf de kinderen die heel zwak waren in Engels konden de doelstellingen halen. De lkr was ook erg enthousiast, zo erg zelf dat ze zelf mee deed met de lln om op die manier zelf ook een woordje Engels bij te leren.

De leraar als opvoeder.
In de klas waar ik nu al het meest geweest ben zit een zigeunermeisje. Ze is erg verlegen en wordt gewoon genegeerd. Ze kent de taal niet genoeg en ze wordt nergens bij betrokken. Bij de eerste les Engels had ik haar proberen betrekken maar het lukte niet en de lkr zei dat ik haar beter gerust liet. Maar ik zat er wel nogal mee in dat dat kind daar gewoon zat. Vrijdag zat ik samen met Elke in de klas en we gingen eerst elk een les geven en elkaar ondersteunen waar nodig maar hebben uiteindlijk alletwee les gegeven. Ik vond het erg om L. weer met haar vingers te laten draaien want voor de les bouwden we voort op wat de kinderen geleerd hadden en zij kon geen woord Engels. Daarom had ik haar een tekening laten maken van de boerderij omdat er later een lied over de boerderij aan bod zou komen en ik die tekening zou kunnen gebruiken om haar zo te betrekken. Maar terwijl ze bezig was kreeg ik een beter idee. Aangezien we met twee in een klas stonden was het perfect mogelijk om te differentiëren,zo dat degene die geen les gaf L. de basis van Engels kon bijbrengen. Ik ben dan begonnen aan de hand van de tekening haar de kleuren te leren. Beetje bij beetje kwam ze los en toonde dat ze het wel apprecieerde. Na de kleuren ben ik begonnen met de cijfers tot 10. Elke deed hier meer verder terwijl ik les gaf.

De leraar als inhoudelijk expert.
Ons Engels is erg goed in vergelijking met sommige lkr hier maar we letten er toch op dat alles wat we geven zeker juist is. Ons uitspraak is beter en we merken wel dat de lln dit proberen over te nemen. Dit motiveert om nog beter te articuleren.
De lln weten dat ik niet zo goed Italiaans spreek en ze vinden het erg leuk om te helpen.
Tijdens de les Engels werden zo de dieren van de boerderij in het Engels en het Italiaans besproken. Dit was goed voor de zwakkere kinderen omdat het veel herhaald werd, de anderen vonden het leuk om iets aan de lkr te leren en voor mij was het goed op die manier enkele woordjes bij te leren.

De leraar als organisator.
Ik en ook Elke zijn veel veeleisender dan de lkr van die school. Wij willen de volledige aandacht, ook in de namiddag. Na een namiddag geobserveerd te hebben en te zien hoe chaotisch het eraan toe ging(er kon zelf met moeite les gegeven worden) waren we wel bang, maar tijdens ons lessen hebben we hier geen probleem mee ervaren.
We moeten wel leren om met een kleine basis aan middelen te werken maar ook dat lukt goed.

De leraar als innovator.
We krijgen hier alle ruimte om iets nieuw uit te proberen en merken dat het werkt. We kunnen veel rustiger les geven en alles verloopt erg vlot. Zeker wat het uitproberen van de werkmethode van mevr. Lannoo betreft heb ik al veel bijgeleerd. Dit is soms moelijk in een Belgische school als die school geen aangepaste methode geeft of er niet voor open staat. Ik leer hier dus zeker veel om later toe te passen tijdens de lessen Frans.
Leraar als partner van ouders en verzorgers.
Met de ouders heb ik nog steeds geen persoonlijk contact gehad, maar we maken ons wel zichtbaar aan de schoolpoort en sommige ouders hebben ons al aan het werk gezien als ze hun kind tijdens de les kwamen ophalen. Ik hoop dat dit de kloof verkleint.

De leraar als lid van het schoolteam.
Donderdag was het opnieuw een nieuwe lkr die ons begeleidde maar ook met haar klikte het goed. Ik hoop dat het op die manier kan blijven lopen. Het enige waar ik me telkens nogal onwennig bij voel is als ik toekom in de school en er een nieuwe ‘security’ staat. In het begin kunnen deze nogal onvriendelijk zijn maar eens ze weten wie we zijn is dit geen probleem meer.

De leraar als cultuurparticipant.
Ik begin goed gewend te raken aan de cultuur en jaag mij al niet meer zo in alles op. Als ik
hier iets moest leren was het ontstressen. Zelf mevrouw Tamponi zei het: ‘Piano piano! Alles
komt in orde.’
Ik heb wel nog niet zo heel veel cultuur kunnen bezoeken maar ik heb tijd genoeg. School
gaat nu eenmaal voor.

cafe con latte

Gisteren ben ik iets mee gaan eten met Elke en haar ouders, het was heel leuk.

Gedachten van een Engel.

Mijn Engel is terug naar de hemel.
Hier zijn bevindingen.

Vreemd, vreemd, vreemd...

Het was vandaag wel een leuke dag. We zijn opnieuw naar de stageschool geweest en hebben gemerkt dat de namiddag een en al chaos is. We hebben onder andere een pedagogische discussie gevoerd met de leerkracht Engels. Het komt erop neer dat een Italiaanse school geen opvoedkundige functie heeft. Een ouder dient zijn kind op te voeden en een leerkracht dient les te geven. Daarmee wordt bedoeld dat de leerkracht bevoorbeeld zegt: 'daar ligt de Po' en daar stopt het dan. Heel vreemd allemaal...
Daarbij stelden we voor donderdag nog een lesje Engels te geven en daar was de leerkracht ongelooflijk gelukkig mee, want zij kent geen Engels en dan moet zij de kinderen niet proberen stil houden.(In de namiddag is het immers niet mogelijk deftig les te geven maar wij gaan dat toch proberen)

Engel geland

Vandaag rond 8u45 is er een Engel geland op Ciampino.
Ik heb hem hevig geambrasseerd!!!!

basiscompetenties ( week 2)

De leraar als begeleider van leerprocessen.
Ik heb nu twee lesjes gegeven en het was erg moeilijk om de beginsituatie in te schatten en ik was een beetje bang dat de lessen te eenvoudig zouden zijn maar dit was zeker niet het geval. Wat de les Engels die ik gaf betreft, wist ik dat ze wekelijks Engels kregen maar vraag ik mij af wat voor Engels ze juist krijgen aangezien het Engels van de leerkracht zelf niet zo heel denderend is en de wat wij gaven was echt de basis van de basis. Maar het bleek het goede niveau te zijn. De kinderen zijn blijkbaar ook heel blij vanaf dat je iets creatiefs doet of ze wat meer bij de les betrekt. Zo hadden we een heel kort verhaaltje voorbereid voor de beeldles (elk apart in een andere klas) en die kinderen waren zo in de wolken! De doelstellingen hadden we ook perfect ingeschat voor beide klassen. Het is echt gek om te merken dat het kleinste beetje creativiteit zo de betrokkenheid bevordert!

De leraar als opvoeder.
Ik had bij de observatie ook al verschillende keren gemerkt dat als het de lln niet interesseerde ze gewoon een boek namen en begonnen te lezen of ze begonnen te tekenen of ze lagen gewoon met hun hoofd op hun bank. Dit was echter iets dat ik niet duldde. Ik ging gewoon rond nam het boek weg of zette de ll recht op zijn stoel. Dit was niet veel nodig omdat de betrokkenheid redelijk hoog lag. Ik vond ook dat ze naar elkaar moesten luisteren en respect tonen en dat was nu juist waarin ze het minst geïnteresseerd waren.

De leraar als inhoudelijk expert.
De taal begint als maar beter te lukken en de kinderen vinden het ook leuk om te kunnen helpen. In de beeldles was de taal soms een moeilijkheid, maar de meesten hadden begrepen wat ik bedoelde. Degenen die het niet begrepen hadden ging ik het aan hun bank uitleggen en voortonen. Voor de les Engels was er geen enkel probleem omdat ik toen bijna enkel Engels sprak en met veel gebaren werkte. Als de kinderen het echt niet begrepen vertaalde ik in het Italiaans. De leerkracht apprecieerde het enorm dat we Engels wilden geven omdat ons Engels beter was dan het hare en voor ons was dit qua didactiek hetzelfde als Frans geven.

De leraar als organisator.
De organisatie verliep vlekkenloos. Dit is heel vreemd omdat in België altijd wel iets fout loopt. Ik had ook verwacht dat de organisatie juist moeilijker zou verlopen omdat ik de taal niet goed beheerste maar dit was geen enkel probleem omdat de kinderen zodanig gemotiveerd waren dat ze alles deden wat ik maar vroeg.

De leraar als innovator.
Ik merk hier nog meer dan in België wat creativiteit kan doen met de betrokkenheid van kinderen. Dat zal mij ook later aanzetten om veel vernieuwende dingen uit te proberen. Ik kan in Italië ook veel meer uitproberen omdat ze er veel meer open voor staan. Ze weten dat België verder staat op het vlak van onderwijs en ze staan dan ook open voor vernieuwing.

Leraar als partner van ouders en verzorgers.
Ik ben nog niet met ouders in contact gekomen maar heb wel al gehoord dat hoe minder je er mee in contact komt hoe beter, want meestal is het een negatief contact. Van het minste dat een lkr of school ‘misdoet’ wordt er gedreigd met een advocaat. Soms tot op het belachelijke af. Zo wilen we voor onze bachelorproef een kleine enquête afnemen van ouders en kinderen maar de directie moest eerst goedkeuren of onze vragenlijst niet te persoonlijk was en we merkten dat ze liever niet had dat we er de ouders bij betrokken omdat voor de school enkel problemen kan opleveren.

De leraar als lid van het schoolteam.
Ik voel mij heel erg goed in het team. We werken nu met 4 leerkrachten samen en dit geeft een goed gevoel. Ze zijn ook erg tevreden over wat we doen ondanks de moeilijkheden met de taal. Wat wel een probleem vormt is dat ze de bijgevoegde documenten in het Engels niet begrijpen. Ik heb zo goed mogelijk proberen uitleggen hoe het in elkaar zat, maar de basiscompetenties zijn voor hen iets onbekend en dit is ook moeilijk om te vertalen naar het Italiaans. Ik heb hen wel gezegd dat zij hun bemerkingen mochten opschrijven in het Italiaans dat dit voor ons duidelijk genoeg zou zijn, anders moeten ze het door iemand anders in het Engels laten vertalen. Ik ga nog eens met Elke moeten overleggen hoe we de basiscompetenties gaan aanpakken, want elk nieuw iets is hier erg moeilijk uit te leggen omdat ze het steeds willen kaderen binnen hun eigen systeem maar dikwijls bestaat dit niet in hun systeem.