Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 7.
De leraar als begeleider van leerprocessen.
We zijn er eindelijk in geslaagd om een activiteit in bijna volledige stilte te geven. Het ging om een activiteit rond gespreksvoorwaarden. We wilden hen om te beginnen enkele manieren aanbieden om tot een degelijk gesprek te kunnen komen en ruzie gemakkelijker op te lossen. Het waren eigenlijk allemaal vanzelfsprekende dingen die hier ongelooflijk moeilijk verlopen. We waren van in het begin heel streng omdat we er eigenlijk op rekenden dat deze activiteit heel moeilijk ging worden. De kinderen laten zwijgen, hen niet doorheen laten babbelen,... lijkt hier een onmogelijke opdracht. We hadden de beginsituatie goed ingeschat want er waren inderdaad een aantal lln die er echt geen zin in hadden en al de ganse dag wat lastig waren. We hebben echter alles goed in de hand kunnen houden en enkele lln hebben ons achetraf bedankt omdat ze het een toffe les vonden. Eindelijk eens wat stilte.
De leraar als opvoeder.
De leerlingen zijn hier niet gewoon dat een leerkracht streng is. Dus soms schrikken ze wel eens. We gaan ook niet straffen ofzo maar een boze blik doet soms al veel. Voor sommigen is dit echter niet genoeg. Het hielp wel wonderbaarlijk als we ons gewoon tussen 2 lastige leerlingen in gingen zetten.
Er zit ook een meisje in de klas die eigenlijk constant onze aandacht opeist. Voordurend aan ons probeert te komen, lessen eindeloos rekt met uitleg vragen van dingen die ze weet en begrijpt,.... We hebben gemerkt dat negeren in deze situaties wel het beste is.
De leraar als inhoudelijk expert.
Ik heb echt het gevoel dat we op het vlak van gezondheid heel erg goed de noden van de klas en school hebben kunnen inschatten. Zeker achteraf bekeken! Daarvoor was het wel nodig goed te weten wat gezondheid allemaal inhield en genoeg met de kinderen in dialoog te treden over wat gezondheid voor hen en de leerkrachten is.
De leraar als organisator.
Tijdens de volledige bachelorproef zijn we erg in deze competentie gegroeid. Het was zeker niet altijd gemakkelijk om alles in goede banen te lijden maar uiteindelijk is alles wel goed gelukt. Dinsdag hebben we bijvoorbeeld alle activiteiten buiten gedaan. Het was wat rumoeriger dan het anders zou zijn maar door te zoeken naar manieren om de lln stil te krijgen, die zij ook tof vonden, lukte dat wel. Zo hebben we nu het groene en en het rode licht en de uitdrukking ‘freeze’. Dan moeten ze ter plaatstse bevriezen en kan de lkr de opdracht geven. Dit lukte redelijk goed maar er zijn altijd leerlingen die eens moeten proberen wat er gebeurt als ze zich niet aan de regels houden.
Wat we ook deden was van in het begin goed afspreken: ‘als je dat doet, dan is dat het gevolg’. Zo hadden we afgesproken als de bal bij Chinese voetbal de hoogte in werd gespeeld de ll die daarvoor verantwoordelijk was een poos uit het spel werd gehaald. De lln kenden die regel en morden niet als ze dan kort uit het spel werden gehaald. Het kwam dan ook niet over als straf maar als spelregel.
De leraar als innovator.
De werkvorm alleen al die we donderdag aanbrachten was volledig nieuw. De lln moesten eerst in een kring zitten en vervolgens in twee kringen waarbij de buitenste kring de binnenste moest evalueren. De kinderen weten al dat ze van ons andere werkvormen mogen verwachten dan ze gewoon zijn dus er worden geen vragen meer rond gesteld. De leerkrachten hebben denk ik ook wel gemerkt dat als je de kinderen zich nu en dan laat uitleven dat je veel kwalitatiever les kan geven.
De leraar als lid van het schoolteam.
De leerkrachten wisten ons te vertellen dat ze het echt jammer vonden dat het dinsdag onze laatste stagedag is daar. De rest van onze stage gaan we in een Maria Montesorischool doen.
