zaterdag 19 april 2008

Competentieverslag week 13

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 13.

De leraar als organisator.

Om ons TOR en papieren in orde te brengen waren we naar het internationaal bureau gegaan. Daar hadden ze gezegd dat ze alles gingen opsturen. Op die manier hadden we er echter geen vat meer op. Ik ben dus terug gegaan met de mededeling dat we nog een klein cadeautje hadden en dus vrijdag nog terug zouden komen. Of het niet makkelijker was dat we dan de papieren meenamen. Dat vonden ze wel een goed idee.

De leraar als inhoudelijk expert

Mijn Italiaans is best begrijpelijk aan het worden. De ene is er natuurlijk al beter in om het te ontcijferen dan de andere. Zo heb ik gisteren het eind van mijn examens een klein beetje gevierd met een Italiaanse vriend. De taal was niet echt een barriere, wat ik niet verwacht had.

Voor de rest van de week hebben we examens gehad en de resultaten zijn goed.

De leraar als cultuurpraticipant

Om toch maar eens alles meegemaakt te hebben is onze leerkracht Italiaans er in geslaagd ons examen te vergeten. We hebben een uur gewacht. Dan hebben ze hem uiteindelijk gebeld en hebben we een nieuwe afspraak gekregen voor de volgende dag.

Gisteren heb ik siteseeing gedaan in Rome van achterop een scooter. Het is wel een aparte ervaring. Ik zat niet altijd op mijn gemak, wie het verkeer in Rome kent zal dit begrijpen. Tot slot ben ik meegenomen naar een plaats die niet veel toeristen kennen en waar je niet of moeilijk kan geraken zonder wagen. Ik had er een uitzicht over een groot stuk van Rome. Het was echt prachtig. Dit zijn de voordelen van wat te integreren en mensen te leren kennen. Dan leer je ook speciale plaatsen kennen.

maandag 14 april 2008

Competentieverslag week 11

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 12.

De leraar als opvoeder.

Voor media education moeten we een educatief project uitwerken voor een bepaalde doelgroep. Deze doelgroep mochten we zelf bepalen. De voorwaarden waren dat we konden zeggen wie de doelgroep was, dat er foto’s gebruikt werden en dat het eduactief was.

We hebben hiervoor een filmpje van een kleine 5 minuten in elkaar gestoken om jonge kinderen(kleuters) en kinderen met een mentale handicap of achterstand de kleuren en dieren te leren kennen. We hebben hiervoor heel stapsgewijs gewerkt. Een foto van een voorwerp met een bepaald kleur in, dan dat kleur, dan iemand die het dier uitbeeldt die dit kleur draagt en dat het dier in verschillende stukjes. De kinderen moeten eerst het kleur benoemen en vervolgens het dier raden.

De leraar als organisator.

De voorlaatste week heb ik mij hier nog wat in kunnen bijschaven alhoewel dit een doelstelling is waarin ik hier enorm gegroeid ben. Dit merk ik duidelijk omdat ik mij niet meer opjaag in organisatorische dingen. Ik heb een duidelijk beeld op alles en weet rekening te houden met de tijd die alles hier vraagt. Daarom hebben we aan sommige professoren gevraagd om ons examen een week vroeger te mogen doen, met de verzekering dat we zeker nog naar hun laatste les kwamen, zodat onze papieren op tijd in orde zouden geraken.

De leraar als innovator.

Nu we tijdens de lessen lichaamstaal meer concreet beginnen te werken begin ik wat meer zicht te krijgen op waar hij naartoe wil. Ik denk dat ik later deze manier van het aanbrengen van een gedicht wel eens kan uitproberen.(eerst lezen, dan bijna woord voor woord met de handen uitbeelden). Ik sta echter nogal kritisch tegenover deze manier van werken omdat ik een ander idee heb van hoe je met poëzie hoort om te gaan. Voor de lessen drama kan dit echter wel passen.

De leraar als inhoudelijk expert

Ik kan nu al vlotte conversaties voeren in het Italiaans. Het communiceren met de groepsleden tijdens de lessen capoeira heeft hier zeker toe bijgedragen. Zij kunnen ook het best zeggen hoeveel ik gegroeid ben. Daarom deed het mij zoveel deugd om te horen dat mijn kennis van het Italiaans enorm gegroeid is in de tijd dat ze mij kennen. En dat is eigenlijk maar een grote maand.

De leraar als lid van het schoolteam.

Deze week hebben Elke en ik samen overlegd wat er nog moet gedaan worden voor de bachelorproef, stage, papierwerk, ...

De samenwerking verloopt goed en we konden elkaar vlot aanvullen. Door nu en dan samen te overleggen blijven we overzicht behouden maar kunnen we toch op ons eigen tempo werken.

We hebben ook moeten samenwerken voor de opdracht van media education. Ook dit liep van een leien dakje. Beiden hadden we ons eerst al grondig voorbereid.

De leraar als cultuurpraticipant

Ik ben dit weekend een dag naar Napels geweest. Ik weet nu dat dit een stad is waar ik nooit zou willen wonen en kan de verhalen uit de actualiteit( bergen afval) beter plaatsen. Ook de Vesuvius kon ik vanuit de verte zien. Dit kan later bij het werken rond een thema voor een interessante bijdrage zorgen.

zaterdag 5 april 2008

competentieverslag week 11

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 11.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

Ik heb het dikwijls moeilijk met differentiatie en individueel werken, maar deze week hebben we tijdens onze stage iets heel interessant uitgeprobeerd dat mij een grote aanzet geeft om in België meer op die manier te werken. Tijdens een les knutselen kreeg iedereen een deeltje van een foto en de rest moesten ze er bij fantaseren. Maar in plaats van 1 foto te verknippen of iedereen hetzelfde soort foto te geven, hebben we de lln een foto gegeven waarvan we wisten dat die aansloot bij hun tekenniveau en interesses. Als ze toch liever iets anders hadden, mochten ze nog steeds inwisselen. De resultaten waren prachtig en iedereen was heel erg enthousiast, zelfs de kinderen die normaal niet meewerken of niet graag tekenen. Ik zei tegen een jongen dat het echt prachtig was dat ik nog niet eerder gemerkt had dat hij zo goed kon tekenen. Hij zei dat hij dat ook niet wist, maar dat hij dat normaal niet graag doet, omdat hij nooit weet wat te tekenen en dat hij deze opdracht wel heel leuk vond, omdat hij vanuit iets concreet kon starten. Hij heeft een volledige keuken uitgetekend.

De leraar als opvoeder.

Ik heb een systeem van in de Montesorischool gebruikt om de kinderen stil te krijgen. Ik wou wel eens weten of dit anders ook zo goed zou werken. En... het werkt wonderbaarlijk. Eigenlijk is het heel erg eenvoudig. De lkr telt gewoon door zolang dat de lln niet stil zijn. Als er op een of twee lln moet gewacht worden, zegt ze telkens de naam erbij. Bv. 5 voor Stefania, 6 voor Stefania,enz... Het is wel belangrijk dat de lkr rustig blijft en doet alof ze zelf alle tijd heeft. Andere lln raken na een tijd ook geïrriteerd en gaan dan die lln aansporen.

Als het daarmee niet lukt, kan je er ook een negatief gevolg aan koppelen als je langer dan 5 moet tellen.

De leraar als organisator.

De voorbije week is er wel veel organisatie nodig geweest. Omdat we zouden rond komen met onze uren voor stage, moesten we soms halve dagen of kwartdagen gaan observeren. Dit zorgde soms voor situaties: les, naar stageschool (1u onderweg) 3 u observeren en vlug terug voor weer een les. Soms moesten we vlug een stuk pizza kopen om onderweg op te eten om toch op tijd te komen.

De leraar als innovator.

We hebben ook iets uitgeprobeerd dat we doen in de lessen poezië. We hadden daar een orkest gemaakt met de stem. We hebben dit ook in de klas uitgeprobeerd en de leerlingen vonden het heel tof. We hebben wel enkel de percussie gedaan. Die begeleidde dan een groep die zong.

De leraar als lid van het schoolteam.

Aangezien we in de Montesorrischool geen les mochten geven, zijn we teruggegaan naar onze eerste stageschool om te vragen of we daar nog 2 dagen mochten observeren en wat les geven. Dit was geen probleem en we zijn met heel veel enthousiasme ontvangen.

De leraar als cultuurpraticipant

Ik ben gisteren gaan eten met 12 Italianen (en enkel Italianen). Ik heb eigenlijk heel wat bijgeleerd. Op die manier leer je die cultuur eigenlijk het best kennen. Het was soms wel moeilijk omdat er ook veel Romeins dialect gesproken werd, maar als ik iets niet begreep probeerden ze mij altijd uit te leggen wat de betekennis was. Ook de grootse gebaren en het luidruchtige kwamen erg naar boven. Maar vooral, ik heb enkele typisch Italiaanse gerechten leren kennen, die ze speciaal voor mij besteld hadden, zodat ik ze kon leren kennen. Blijkbaar heb je hier dus verschillende soorten mozarellakaas, ofhankelijk van hoeveel ze gerijpt is.

Echt heel interessant om eens mee te maken.

donderdag 3 april 2008

stageklasje



Hier ons stageklasje. Omdat we de kinderen niet mochten fotograferen maar toch graag een klasfoto wouden hebben we van de lkr gedaan gekregen dat we de lln op die manier mochten fotograferen.
We zijn nog twee dagen extra naar deze school geweest omdat we anders niet aan ons aantal lesjes kwamen. In de Montesorischool mochten we immers geen les geven. Gelukkig waren we in deze school heel erg graag gezien en was het geen probleem.

zondag 30 maart 2008

Competentieverslag week 10

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 10.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

Als alles verloopt zoals het moet, dus zoals ik het zag in het eerste leerjaar, slaagt de leerkracht erin de leerlingen een heel individuele begeleiding te geven. Dit is echt wel goed maar er is denk ik wel enige ervaring voor nodig. Ik ga dit wel proberen meenemen naar differentiatie toe.

De leraar als opvoeder.

In het derde leerjaar hingen een aantal gouden regels op. Deze waren niet gericht op tucht maar op sociale gedragingen.

De leraar als organisator.

Door in het eerste leerjaar te observeren bij een bepaalde leerkracht heb ik eindelijk het systeem van Montesori wat door. Ze gaat eigenlijk van bank tot bank extra uitleg geven of een nieuwe taak opstarten. In de andere klassen en bij andere leerkrachten verloopt dit wel nogal chaotisch waardoor ik het systeem niet doorhad. Nu ik deze leerkracht als voorbeeld had denk ik er echt wel iets mee te kunnen doen.

De leraar als innovator.

Ik heb in de MM-school twee toffe ideeën opgedaan om te gebruiken in België. Het is een van de eerste keren dat ik echt iets kan meenemen van methodiek. Bijvoorbeeld voor taalbeschouwing. De lln zet eerst op een plattegrond van een vulkaan en omgeving alle dinosaurussen en plaats er een woordkaartje bij. Ook bij de delen van de vulkaan wordt er een woordkaartje gelegd. De lkr vraagt vervolgens aan de lln er een dinosaurus met woordkaartje uit te nemen. Aan de hand daarvan wordt het lidwoord en het zelfstandig naamwoord besproken. Het lidwoord is het kleine kindje want is niets als het alleen is. Het zelfstandig naamwoord is de papa. Vervolgens wordt er een andere zin aangebracht. Daarbij wordt het lidwoord, het zelfstandig naamwoord en het bijvoegelijk naamwoord besproken. Het bijvoegelijk naamwoord is de grote zus. Zij kan op zichzelf staan maar voelt zich toch beter bij de papa.

Ook voor cijferen vond ik het een heel interessant en bruikbaar systeem: alles werd gestart vanop een stoffen cijfermatje met concrete materialen en dan overgezet op papier.

De leraar als lid van het schoolteam.

Ik heb het gevoel niet echt gewenst te zijn in de MM-school.

donderdag 27 maart 2008

Maria Montessori

We zijn vandaag voor de tweede keer gaan observeren in een Maria Montessorischool. We hebben nu definitief te horen gekregen dat we er geen lesjes mogen geven. Maar... voor alles is een oplossing en daar beginnen we langzamerhand ook redelijk creatief in te worden.
Ik heb het op verschillende vlakken niet zo erg voor de aanpak van Montesorri in het lager onderwijs. veel hangt af van de leerkracht. In het eerste leerjaar heb ik een leerkracht aan het werk gezien die heel goed met het systeem werkt maar ze is in mijn ogen de enige. Bij de andere leerkrachten slabakken de kinderen dikwijls maar wat. Sommigen zitten dan ook nogal achterop in vergelijking met anderen. Eeen klein voorbeeld: een leerling is de tafels(5de leerjaar) nog aan het leren terwijl enkele anderen bezig zijn met kwadraten. In het normaal onderwijs worden de iets zwakkere leerlingen meer meegetrokken.

Ik heb in ieder geval van die ene leerkracht al een aantal interessante dingen geleerd die ik zeker nog ga kunnen gebruiken later.

Veel leuke dingen en soms wat minder...

Vorig weekend is Effie even langsgekomen :D
Ik heb er echt van genoten! Alleen jammer van het slechte weer.
Vrijdag was het nog te doen(foto) maar zaterdag zijn we doorweekt naar huis gegaan en zondag was het niet veel beter. Dit deed gelukkig niets af aan het feit dat we elkaar al een tijdje niet gezien hadden en blij waren elkaar te zien.



Lorenzo (leraar capoeira) is zo lief geweest om wa vroeger te komen om nog eens in het secretariaat te gaan onderhandelen over het feit dat het niet mogelijk was een halve maand te betalen. En hij is hel erg bedankt, want hij is er in geslaagd een compromie te sluiten. Ik heb dus maar de helft van de maand moeten betalen :D

zondag 23 maart 2008

Competentieverslag week 9

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 9.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

We zijn nu een dag gaan observeren in een Montesorischool. We hebben echt een volledig andere manier van werken gezien. Ik denk dat ik hier wel een aantal dingen uit ga kunnen meenemen, naar differentiatie toe dan,maar ik ben toch niet echt overtuigd van het goede van deze onderwijsvorm. De lkr kan maar bij één kind tegelijk zijn en lln slabakken allemaal een beetje. In het eerste leerjaar leek dit wel vlot te lopen maar in het vijfde waren er heel veel die er hun voeten aan veegden. Ik had er nogal mijn bedenkingen bij. De lkr vertelde wel dat het nu wat chaotisch was omdat het vlak voor Pasen was. Na de paasvakantie gaan we weer observeren. We zien wel wat de veranderingen inhouden.

De leraar als opvoeder.

De lkr wordt in de Montesorischool gewoon bij haar voornaam genoemd. Ik denk dat dit niet slecht is omdat je op die manier toch wat dichter bij de kinderen staat en er vertouwelijker mee kan omspringen. Het woord juffrouw is toch altijd een drempel.

De leraar als organisator.

De organisatie in de Montesorischool is volledig anders dan bij ons. De klassen lopen bijvoorbeeld door. Dit vraagt een heel goede organisatie van de lkr om alles in goede banen te leiden. Ik ben er echter nog niet achter hoe de organisatie juist verloopt want naar mij toe kwam het allemaal nogal chaotisch over. Ik zou graag weten hoe ze bepalen wie wat moet doen en hoe ze dat bijhouden, want ze staan op 1 dag met 2 leerkrachten, die dezelfde lessen geven, in de klas.

De leraar als innovator.

Tijdens de lessen Media Education hebben we eindelijk ook eens ons idee kunnen doorvoeren. We moeten kleine oefeningen maken die dan besproken worden. Veel van de Italianen hebben een absoluut gebrek aan creativiteit.(daarmee bedoel ik dan dat ze gewoon telkens de lkr na-apen en niks vernieuwend doen) Wij hebben meestal andere ideeën maar slagen er niet in deze uit te leggen. Deze keer is het echter wel gelukt en de meisjes waarmee we samenwerkten waren heel erg enthousiast. Maar zij niet alleen, ook de leraar. Hij heeft ons voorbeeld gebruikt om voor te stellen aan de klas.

De leraar als lid van het schoolteam.

In het begin was het enorm moeilijk om contacten te leggen binnen de groep van studenten. Niet enkel door de taal maar Italiaanse meisjes zijn ook oppervlakkiger in vriendschappen en contacten. Dat hoorden we al uit verschillende bronnen. Sommigen zijn echt onvriendelijk tegen ons maar anderen die al met ons samenwerkten of waarmee we verschillende lessen volgen beginnen nu wel veel vriendelijker te doen.

dinsdag 18 maart 2008

Even ter verduidelijking

Ik hoor zo hier en daar fluisteren dat er gedacht wordt dat de 'internationalen' het makkelijk hebben en niet veel werk, terwijl er in de katho gezwoegd wordt.
Daarbij wil ik dit misverstand even uit de weg ruimen.
1) Geen krokus en 5 dagen paasvakantie.
2)Katho, ver of dicht, slaagt er toch in ons geen lichte stress te bezorgen. Er wordt van ons verwacht dat we vanalles, dat in België geen probleem is-zoals filmen, ook in Italië doen. Er is hier echter erg strenge weet op privacy (mag niet gefilmd of gefotografeerd worden in scholen) en een verschrikkelijke administratie wat velen maar niet kunnen vatten.
3)Wij moeten onze stage inpassen in ons lessenrooster wat geen makkelijker taak is. Gevolg, stress omdat we bang zijn dat we er niet gaan geraken met onze stage.
4) We staan nu in een Maria Montessorischool, hebben hier problemen omdat we geen les zouden mogen geven. Zijn nu vollop bezig via andere wegen dit te omzeilen.
5) Wij kijgen ook opdrachten mee vanuit België zoals verslagen, hebben ook LOT, moeten ook lesvoorbereidingen maken(misschien minder, maar wel in deels andere taal)
6) Emotioneel is dit niet te onderschatten. We hebben redelijk wat stress en hebben niemand buiten elkaar om bij terecht te kunnen, eens een knuffel te kunnen geven of waarvan we horen dat we het WEL goed doen.
7)...
Ik hoop hiermee een aantal misverstanden uit de weg geruimd te hebben die er ten onrechte gekomen zijn. Als intenationale student probeer je ook vooral de leuke dingen af te schilderen en enkel de mensen waarmee je meer contact hebt weten hoe je het echt hebt. Hierbij dus, het echte verhaal!

maandag 17 maart 2008

ZALIG!!!!!!!

Ik kom net terug van weeral een beestig toffe training! (de gewone trainer is terug)
Kvoel mij weer helemaal herboren!
Het begint ook te lukken om daar wa verdere contacten te leggen. Is niet zo heel moeilijk aangezien het meestal allemaal jongens zijn maar het zijn echt hele sympathieke!
Ook de trainer vind ik een hele toffe knul! In ieder geval niks dan positief over dat groepje.
Kheb vandaag wel al lachend onder mijn voeten gehad omdat, als ik teveel dezelfde opmerking krijg, ik soms doe alsof ik het niet begrepen heb maar Lorenzo had dat precies al heel erg vlug door :D
Het werkt dus niet, integendeel hij gaat nog eens extra kijken en herhalen zodat ik het zeker niet riskeer om het weer fout te doen. Het gaat meestal om het naar voor kijken tijdens mijn oefeningen. Ik heb echt de slechte gewoonte altijd naar de grond te kijken.
Maar nu mijn neus weer wat ontzwollen is pas ik wel wat meer op.
Ik heb deze roda wat gefilmd en foto's getrokken van de groep!
Het zijn en blijven jongens (en dan nog eens Italianen -graadje erger) dus er moest show gemaakt worden. Normaal gaat Lorenzo(trainer) ook niet zoveel spelen als nu maar om de een of andere reden was hij maar niet uit de roda weg te krijgen :D

groepsfoto(zonder Laura)
rechts van mij: Lorenzo (trainer)
Ik ben er niet in geslaagd hem scherp te krijgen want zoals je ziet was iedereeen in volle actie...
Hieronder nog enkele probeerseltjes. Ze hebben op hun handen gestaan , piramides gebouwd,
echt de gekste dingen. Uiteaard is het moeilijk om dit scherp te krijgen. Het is dus ook niet
gelukt hier foto's van te trekken.




























Twee heel sympathieke jongens, ik ben de naam weeral vergeten, maar heb er al heel veel plezier mee gehad!