Competentieverslag week 13

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 13.

De leraar als organisator.

Om ons TOR en papieren in orde te brengen waren we naar het internationaal bureau gegaan. Daar hadden ze gezegd dat ze alles gingen opsturen. Op die manier hadden we er echter geen vat meer op. Ik ben dus terug gegaan met de mededeling dat we nog een klein cadeautje hadden en dus vrijdag nog terug zouden komen. Of het niet makkelijker was dat we dan de papieren meenamen. Dat vonden ze wel een goed idee.

De leraar als inhoudelijk expert

Mijn Italiaans is best begrijpelijk aan het worden. De ene is er natuurlijk al beter in om het te ontcijferen dan de andere. Zo heb ik gisteren het eind van mijn examens een klein beetje gevierd met een Italiaanse vriend. De taal was niet echt een barriere, wat ik niet verwacht had.

Voor de rest van de week hebben we examens gehad en de resultaten zijn goed.

De leraar als cultuurpraticipant

Om toch maar eens alles meegemaakt te hebben is onze leerkracht Italiaans er in geslaagd ons examen te vergeten. We hebben een uur gewacht. Dan hebben ze hem uiteindelijk gebeld en hebben we een nieuwe afspraak gekregen voor de volgende dag.

Gisteren heb ik siteseeing gedaan in Rome van achterop een scooter. Het is wel een aparte ervaring. Ik zat niet altijd op mijn gemak, wie het verkeer in Rome kent zal dit begrijpen. Tot slot ben ik meegenomen naar een plaats die niet veel toeristen kennen en waar je niet of moeilijk kan geraken zonder wagen. Ik had er een uitzicht over een groot stuk van Rome. Het was echt prachtig. Dit zijn de voordelen van wat te integreren en mensen te leren kennen. Dan leer je ook speciale plaatsen kennen.

Competentieverslag week 11

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 12.

De leraar als opvoeder.

Voor media education moeten we een educatief project uitwerken voor een bepaalde doelgroep. Deze doelgroep mochten we zelf bepalen. De voorwaarden waren dat we konden zeggen wie de doelgroep was, dat er foto’s gebruikt werden en dat het eduactief was.

We hebben hiervoor een filmpje van een kleine 5 minuten in elkaar gestoken om jonge kinderen(kleuters) en kinderen met een mentale handicap of achterstand de kleuren en dieren te leren kennen. We hebben hiervoor heel stapsgewijs gewerkt. Een foto van een voorwerp met een bepaald kleur in, dan dat kleur, dan iemand die het dier uitbeeldt die dit kleur draagt en dat het dier in verschillende stukjes. De kinderen moeten eerst het kleur benoemen en vervolgens het dier raden.

De leraar als organisator.

De voorlaatste week heb ik mij hier nog wat in kunnen bijschaven alhoewel dit een doelstelling is waarin ik hier enorm gegroeid ben. Dit merk ik duidelijk omdat ik mij niet meer opjaag in organisatorische dingen. Ik heb een duidelijk beeld op alles en weet rekening te houden met de tijd die alles hier vraagt. Daarom hebben we aan sommige professoren gevraagd om ons examen een week vroeger te mogen doen, met de verzekering dat we zeker nog naar hun laatste les kwamen, zodat onze papieren op tijd in orde zouden geraken.

De leraar als innovator.

Nu we tijdens de lessen lichaamstaal meer concreet beginnen te werken begin ik wat meer zicht te krijgen op waar hij naartoe wil. Ik denk dat ik later deze manier van het aanbrengen van een gedicht wel eens kan uitproberen.(eerst lezen, dan bijna woord voor woord met de handen uitbeelden). Ik sta echter nogal kritisch tegenover deze manier van werken omdat ik een ander idee heb van hoe je met poëzie hoort om te gaan. Voor de lessen drama kan dit echter wel passen.

De leraar als inhoudelijk expert

Ik kan nu al vlotte conversaties voeren in het Italiaans. Het communiceren met de groepsleden tijdens de lessen capoeira heeft hier zeker toe bijgedragen. Zij kunnen ook het best zeggen hoeveel ik gegroeid ben. Daarom deed het mij zoveel deugd om te horen dat mijn kennis van het Italiaans enorm gegroeid is in de tijd dat ze mij kennen. En dat is eigenlijk maar een grote maand.

De leraar als lid van het schoolteam.

Deze week hebben Elke en ik samen overlegd wat er nog moet gedaan worden voor de bachelorproef, stage, papierwerk, ...

De samenwerking verloopt goed en we konden elkaar vlot aanvullen. Door nu en dan samen te overleggen blijven we overzicht behouden maar kunnen we toch op ons eigen tempo werken.

We hebben ook moeten samenwerken voor de opdracht van media education. Ook dit liep van een leien dakje. Beiden hadden we ons eerst al grondig voorbereid.

De leraar als cultuurpraticipant

Ik ben dit weekend een dag naar Napels geweest. Ik weet nu dat dit een stad is waar ik nooit zou willen wonen en kan de verhalen uit de actualiteit( bergen afval) beter plaatsen. Ook de Vesuvius kon ik vanuit de verte zien. Dit kan later bij het werken rond een thema voor een interessante bijdrage zorgen.

competentieverslag week 11

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 11.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

Ik heb het dikwijls moeilijk met differentiatie en individueel werken, maar deze week hebben we tijdens onze stage iets heel interessant uitgeprobeerd dat mij een grote aanzet geeft om in België meer op die manier te werken. Tijdens een les knutselen kreeg iedereen een deeltje van een foto en de rest moesten ze er bij fantaseren. Maar in plaats van 1 foto te verknippen of iedereen hetzelfde soort foto te geven, hebben we de lln een foto gegeven waarvan we wisten dat die aansloot bij hun tekenniveau en interesses. Als ze toch liever iets anders hadden, mochten ze nog steeds inwisselen. De resultaten waren prachtig en iedereen was heel erg enthousiast, zelfs de kinderen die normaal niet meewerken of niet graag tekenen. Ik zei tegen een jongen dat het echt prachtig was dat ik nog niet eerder gemerkt had dat hij zo goed kon tekenen. Hij zei dat hij dat ook niet wist, maar dat hij dat normaal niet graag doet, omdat hij nooit weet wat te tekenen en dat hij deze opdracht wel heel leuk vond, omdat hij vanuit iets concreet kon starten. Hij heeft een volledige keuken uitgetekend.

De leraar als opvoeder.

Ik heb een systeem van in de Montesorischool gebruikt om de kinderen stil te krijgen. Ik wou wel eens weten of dit anders ook zo goed zou werken. En... het werkt wonderbaarlijk. Eigenlijk is het heel erg eenvoudig. De lkr telt gewoon door zolang dat de lln niet stil zijn. Als er op een of twee lln moet gewacht worden, zegt ze telkens de naam erbij. Bv. 5 voor Stefania, 6 voor Stefania,enz... Het is wel belangrijk dat de lkr rustig blijft en doet alof ze zelf alle tijd heeft. Andere lln raken na een tijd ook geïrriteerd en gaan dan die lln aansporen.

Als het daarmee niet lukt, kan je er ook een negatief gevolg aan koppelen als je langer dan 5 moet tellen.

De leraar als organisator.

De voorbije week is er wel veel organisatie nodig geweest. Omdat we zouden rond komen met onze uren voor stage, moesten we soms halve dagen of kwartdagen gaan observeren. Dit zorgde soms voor situaties: les, naar stageschool (1u onderweg) 3 u observeren en vlug terug voor weer een les. Soms moesten we vlug een stuk pizza kopen om onderweg op te eten om toch op tijd te komen.

De leraar als innovator.

We hebben ook iets uitgeprobeerd dat we doen in de lessen poezië. We hadden daar een orkest gemaakt met de stem. We hebben dit ook in de klas uitgeprobeerd en de leerlingen vonden het heel tof. We hebben wel enkel de percussie gedaan. Die begeleidde dan een groep die zong.

De leraar als lid van het schoolteam.

Aangezien we in de Montesorrischool geen les mochten geven, zijn we teruggegaan naar onze eerste stageschool om te vragen of we daar nog 2 dagen mochten observeren en wat les geven. Dit was geen probleem en we zijn met heel veel enthousiasme ontvangen.

De leraar als cultuurpraticipant

Ik ben gisteren gaan eten met 12 Italianen (en enkel Italianen). Ik heb eigenlijk heel wat bijgeleerd. Op die manier leer je die cultuur eigenlijk het best kennen. Het was soms wel moeilijk omdat er ook veel Romeins dialect gesproken werd, maar als ik iets niet begreep probeerden ze mij altijd uit te leggen wat de betekennis was. Ook de grootse gebaren en het luidruchtige kwamen erg naar boven. Maar vooral, ik heb enkele typisch Italiaanse gerechten leren kennen, die ze speciaal voor mij besteld hadden, zodat ik ze kon leren kennen. Blijkbaar heb je hier dus verschillende soorten mozarellakaas, ofhankelijk van hoeveel ze gerijpt is.

Echt heel interessant om eens mee te maken.

stageklasje

Hier ons stageklasje. Omdat we de kinderen niet mochten fotograferen maar toch graag een klasfoto wouden hebben we van de lkr gedaan gekregen dat we de lln op die manier mochten fotograferen.
We zijn nog twee dagen extra naar deze school geweest omdat we anders niet aan ons aantal lesjes kwamen. In de Montesorischool mochten we immers geen les geven. Gelukkig waren we in deze school heel erg graag gezien en was het geen probleem.

Competentieverslag week 10

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 10.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

Als alles verloopt zoals het moet, dus zoals ik het zag in het eerste leerjaar, slaagt de leerkracht erin de leerlingen een heel individuele begeleiding te geven. Dit is echt wel goed maar er is denk ik wel enige ervaring voor nodig. Ik ga dit wel proberen meenemen naar differentiatie toe.

De leraar als opvoeder.

In het derde leerjaar hingen een aantal gouden regels op. Deze waren niet gericht op tucht maar op sociale gedragingen.

De leraar als organisator.

Door in het eerste leerjaar te observeren bij een bepaalde leerkracht heb ik eindelijk het systeem van Montesori wat door. Ze gaat eigenlijk van bank tot bank extra uitleg geven of een nieuwe taak opstarten. In de andere klassen en bij andere leerkrachten verloopt dit wel nogal chaotisch waardoor ik het systeem niet doorhad. Nu ik deze leerkracht als voorbeeld had denk ik er echt wel iets mee te kunnen doen.

De leraar als innovator.

Ik heb in de MM-school twee toffe ideeën opgedaan om te gebruiken in België. Het is een van de eerste keren dat ik echt iets kan meenemen van methodiek. Bijvoorbeeld voor taalbeschouwing. De lln zet eerst op een plattegrond van een vulkaan en omgeving alle dinosaurussen en plaats er een woordkaartje bij. Ook bij de delen van de vulkaan wordt er een woordkaartje gelegd. De lkr vraagt vervolgens aan de lln er een dinosaurus met woordkaartje uit te nemen. Aan de hand daarvan wordt het lidwoord en het zelfstandig naamwoord besproken. Het lidwoord is het kleine kindje want is niets als het alleen is. Het zelfstandig naamwoord is de papa. Vervolgens wordt er een andere zin aangebracht. Daarbij wordt het lidwoord, het zelfstandig naamwoord en het bijvoegelijk naamwoord besproken. Het bijvoegelijk naamwoord is de grote zus. Zij kan op zichzelf staan maar voelt zich toch beter bij de papa.

Ook voor cijferen vond ik het een heel interessant en bruikbaar systeem: alles werd gestart vanop een stoffen cijfermatje met concrete materialen en dan overgezet op papier.

De leraar als lid van het schoolteam.

Ik heb het gevoel niet echt gewenst te zijn in de MM-school.

Maria Montessori

We zijn vandaag voor de tweede keer gaan observeren in een Maria Montessorischool. We hebben nu definitief te horen gekregen dat we er geen lesjes mogen geven. Maar... voor alles is een oplossing en daar beginnen we langzamerhand ook redelijk creatief in te worden.
Ik heb het op verschillende vlakken niet zo erg voor de aanpak van Montesorri in het lager onderwijs. veel hangt af van de leerkracht. In het eerste leerjaar heb ik een leerkracht aan het werk gezien die heel goed met het systeem werkt maar ze is in mijn ogen de enige. Bij de andere leerkrachten slabakken de kinderen dikwijls maar wat. Sommigen zitten dan ook nogal achterop in vergelijking met anderen. Eeen klein voorbeeld: een leerling is de tafels(5de leerjaar) nog aan het leren terwijl enkele anderen bezig zijn met kwadraten. In het normaal onderwijs worden de iets zwakkere leerlingen meer meegetrokken.

Ik heb in ieder geval van die ene leerkracht al een aantal interessante dingen geleerd die ik zeker nog ga kunnen gebruiken later.

Veel leuke dingen en soms wat minder...

Vorig weekend is Effie even langsgekomen :D
Ik heb er echt van genoten! Alleen jammer van het slechte weer.
Vrijdag was het nog te doen(foto) maar zaterdag zijn we doorweekt naar huis gegaan en zondag was het niet veel beter. Dit deed gelukkig niets af aan het feit dat we elkaar al een tijdje niet gezien hadden en blij waren elkaar te zien.



Lorenzo (leraar capoeira) is zo lief geweest om wa vroeger te komen om nog eens in het secretariaat te gaan onderhandelen over het feit dat het niet mogelijk was een halve maand te betalen. En hij is hel erg bedankt, want hij is er in geslaagd een compromie te sluiten. Ik heb dus maar de helft van de maand moeten betalen :D

Competentieverslag week 9

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 9.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

We zijn nu een dag gaan observeren in een Montesorischool. We hebben echt een volledig andere manier van werken gezien. Ik denk dat ik hier wel een aantal dingen uit ga kunnen meenemen, naar differentiatie toe dan,maar ik ben toch niet echt overtuigd van het goede van deze onderwijsvorm. De lkr kan maar bij één kind tegelijk zijn en lln slabakken allemaal een beetje. In het eerste leerjaar leek dit wel vlot te lopen maar in het vijfde waren er heel veel die er hun voeten aan veegden. Ik had er nogal mijn bedenkingen bij. De lkr vertelde wel dat het nu wat chaotisch was omdat het vlak voor Pasen was. Na de paasvakantie gaan we weer observeren. We zien wel wat de veranderingen inhouden.

De leraar als opvoeder.

De lkr wordt in de Montesorischool gewoon bij haar voornaam genoemd. Ik denk dat dit niet slecht is omdat je op die manier toch wat dichter bij de kinderen staat en er vertouwelijker mee kan omspringen. Het woord juffrouw is toch altijd een drempel.

De leraar als organisator.

De organisatie in de Montesorischool is volledig anders dan bij ons. De klassen lopen bijvoorbeeld door. Dit vraagt een heel goede organisatie van de lkr om alles in goede banen te leiden. Ik ben er echter nog niet achter hoe de organisatie juist verloopt want naar mij toe kwam het allemaal nogal chaotisch over. Ik zou graag weten hoe ze bepalen wie wat moet doen en hoe ze dat bijhouden, want ze staan op 1 dag met 2 leerkrachten, die dezelfde lessen geven, in de klas.

De leraar als innovator.

Tijdens de lessen Media Education hebben we eindelijk ook eens ons idee kunnen doorvoeren. We moeten kleine oefeningen maken die dan besproken worden. Veel van de Italianen hebben een absoluut gebrek aan creativiteit.(daarmee bedoel ik dan dat ze gewoon telkens de lkr na-apen en niks vernieuwend doen) Wij hebben meestal andere ideeën maar slagen er niet in deze uit te leggen. Deze keer is het echter wel gelukt en de meisjes waarmee we samenwerkten waren heel erg enthousiast. Maar zij niet alleen, ook de leraar. Hij heeft ons voorbeeld gebruikt om voor te stellen aan de klas.

De leraar als lid van het schoolteam.

In het begin was het enorm moeilijk om contacten te leggen binnen de groep van studenten. Niet enkel door de taal maar Italiaanse meisjes zijn ook oppervlakkiger in vriendschappen en contacten. Dat hoorden we al uit verschillende bronnen. Sommigen zijn echt onvriendelijk tegen ons maar anderen die al met ons samenwerkten of waarmee we verschillende lessen volgen beginnen nu wel veel vriendelijker te doen.

Even ter verduidelijking

Ik hoor zo hier en daar fluisteren dat er gedacht wordt dat de 'internationalen' het makkelijk hebben en niet veel werk, terwijl er in de katho gezwoegd wordt.
Daarbij wil ik dit misverstand even uit de weg ruimen.
1) Geen krokus en 5 dagen paasvakantie.
2)Katho, ver of dicht, slaagt er toch in ons geen lichte stress te bezorgen. Er wordt van ons verwacht dat we vanalles, dat in België geen probleem is-zoals filmen, ook in Italië doen. Er is hier echter erg strenge weet op privacy (mag niet gefilmd of gefotografeerd worden in scholen) en een verschrikkelijke administratie wat velen maar niet kunnen vatten.
3)Wij moeten onze stage inpassen in ons lessenrooster wat geen makkelijker taak is. Gevolg, stress omdat we bang zijn dat we er niet gaan geraken met onze stage.
4) We staan nu in een Maria Montessorischool, hebben hier problemen omdat we geen les zouden mogen geven. Zijn nu vollop bezig via andere wegen dit te omzeilen.
5) Wij kijgen ook opdrachten mee vanuit België zoals verslagen, hebben ook LOT, moeten ook lesvoorbereidingen maken(misschien minder, maar wel in deels andere taal)
6) Emotioneel is dit niet te onderschatten. We hebben redelijk wat stress en hebben niemand buiten elkaar om bij terecht te kunnen, eens een knuffel te kunnen geven of waarvan we horen dat we het WEL goed doen.
7)...
Ik hoop hiermee een aantal misverstanden uit de weg geruimd te hebben die er ten onrechte gekomen zijn. Als intenationale student probeer je ook vooral de leuke dingen af te schilderen en enkel de mensen waarmee je meer contact hebt weten hoe je het echt hebt. Hierbij dus, het echte verhaal!

ZALIG!!!!!!!

Ik kom net terug van weeral een beestig toffe training! (de gewone trainer is terug)
Kvoel mij weer helemaal herboren!
Het begint ook te lukken om daar wa verdere contacten te leggen. Is niet zo heel moeilijk aangezien het meestal allemaal jongens zijn maar het zijn echt hele sympathieke!
Ook de trainer vind ik een hele toffe knul! In ieder geval niks dan positief over dat groepje.
Kheb vandaag wel al lachend onder mijn voeten gehad omdat, als ik teveel dezelfde opmerking krijg, ik soms doe alsof ik het niet begrepen heb maar Lorenzo had dat precies al heel erg vlug door :D
Het werkt dus niet, integendeel hij gaat nog eens extra kijken en herhalen zodat ik het zeker niet riskeer om het weer fout te doen. Het gaat meestal om het naar voor kijken tijdens mijn oefeningen. Ik heb echt de slechte gewoonte altijd naar de grond te kijken.
Maar nu mijn neus weer wat ontzwollen is pas ik wel wat meer op.
Ik heb deze roda wat gefilmd en foto's getrokken van de groep!
Het zijn en blijven jongens (en dan nog eens Italianen -graadje erger) dus er moest show gemaakt worden. Normaal gaat Lorenzo(trainer) ook niet zoveel spelen als nu maar om de een of andere reden was hij maar niet uit de roda weg te krijgen :D

groepsfoto(zonder Laura)
rechts van mij: Lorenzo (trainer)
Ik ben er niet in geslaagd hem scherp te krijgen want zoals je ziet was iedereeen in volle actie...
Hieronder nog enkele probeerseltjes. Ze hebben op hun handen gestaan , piramides gebouwd,
echt de gekste dingen. Uiteaard is het moeilijk om dit scherp te krijgen. Het is dus ook niet
gelukt hier foto's van te trekken.




























Twee heel sympathieke jongens, ik ben de naam weeral vergeten, maar heb er al heel veel plezier mee gehad!

verslag basiscompetenties week 8

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 8.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

In de lessen poëzie gaan we op een heel aparte manier met de gedichten om. We zetten namelijk de strofen op muziek. Eerst deden we dit met de volledige klas samen, maar nu moeten we dit ook zelf in groepjes doen. Het doet me soms wat denken aan musicals, maar het is zeker een manier van werken die ik later in de klas wil uitproberen.

De leraar als opvoeder.

Tijdens de laatste stage kwam ik in aanvaring met een kind dat weigerde mee te werken. Ik had gezegd, als je het niet goed kan doen, dan doe je het maar niet. Maar de mentor zei dat zij ermee wou babbelen en dat ze het wel goed ging doen. Het eindresultaat was dat het kind een jongen als een monster had afgeschilderd. Ik kon heel moeilijk omgaan met dat kind. Ik weet hoe ik dergelijke kinderen moet aanpakken, want mijn zusje heeft hetzelfde koppige karakter en dezelfde gewoonte om regels naast zich neer te leggen. Omdat ik het kind ook niet genoeg kende, was dit heel moeilijk. De lkr zei wel dat ik het goed deed (je moet je altijd aanpassen aan de cultuur ter plekke) maar ik had er een heel slecht gevoel bij. In België zou ik dit zeker niet zo gelaten hebben en had ik anders opgetreden.

De leraar als inhoudelijk expert.

Doordat de taal beter is, is het communiceren met medestudenten ook makkelijker. Beetje per beetje kunnen we op dat vlak nu ook wat contact leggen, want dat was in het begin redelijk moeilijk.

De leraar als organisator.

Alles loopt eindelijk wat zoals het hoort, maar er zitten soms veel springuren tussen de vakken. We proberen dan wat administratieve dingen te doen of te werken voor school, maar alles is een puzzel. Want de kantoren zijn niet altijd open en de box met internet is telkens maar de helft van de dag beschikbaar.

De leraar als innovator.

We hebben de kinderen een Nederlands lied aangeleerd als afsluiter. Dit was wel iets nieuw. De kinderen in een taal, die ze niet kennen, toch een lied laten zingen, ze het laten verstaan en dan nog in canon laten zingen. Alles verliep van een leien dakje. Aan de hand van gebaren was gans het lied duidelijk. De kinderen waren enorm enthousiast.

De leraar als lid van het schoolteam.

We kwamen erg goed met de lkr overeen, ook met de lkr Engels, de security... Het heeft even geduurd tot ze ons echt (her)kenden, maar doordat ze zo tevreden waren, waren er op het einde alsmaar minder problemen. Iedereen vond het jammer dat het dinsdag onze laatste dag was daar.

De leraar als cultuurparticipant

In Italiaans hebben we een Italiaanse film gekeken. Ik herken al duidelijk de Italiaanse humor, ook uit andere films die ik met een vriendin uit het klooster al bekeken had. Het is altijd hetzelfde die terug komt. Maar zoals alles hier moest het ook weer eens foutlopen. De cd-driver raakte oververhit en na driekwart van de film viel het beeld stil. Het heeft meer dan een kwartier geduurd voor alles weer functioneerde. De helft van de klas was het wachten beu en is vertrokken. Dit is hier heel normaal, de studenten komen binnen in de les wanneer ze zin hebben en ze vertrekken ook weer wanneer ze zin hebben. Dit is echter een deel van de cultuur waar we weigeren ons aan aan te passen.

Stage

Onze eerste stage en onze bachelorproefstage is sinds dinsdag gedaan.
Het contact met onze mentoren was heel erg goed.
Ze waren erg tevreden van ons en vonden het heel jammer dat we vertrokken. We zullen daar altijd welkom zijn zeiden ze. Ook het afscheid van de kinderen verliep aangenaam. We hebben van de helft van de klas nog een dikke knuffel en een bedankt gekregen!
Hieronder een foto van onze mentoren. Jammer genoeg mochten we geen klasfoto maken, (ook geen fotos in het algemeen) heel strenge wet op de privacy.

enkele vaststellingen

- Mevrouw Declerck leest de blog van de Internationale studenten!!!! Waarvoor dank ;-)
- Janneke maan slaapt hier op zn rug of op zn buik, niet rechtstaand zoals in België.
- Als je een harde klop op je neus krijgt die niet genoeg is om je neus te breken, dan doet hij pijn en komt er een buil op.
- Een Italiaanse leerkracht wist te vertellen dat om in Italië iets van iemand te bekomen die je eerst moet kennen en vertrouwen. Daarom dat we ook in het begin zoveel problemen hadden.
- Ze beschreef Italiaanse meisjes ook over het algemeen als oppervlakkig. 'Ze gaan enkel uit als ze singel zijn en dan met één doel.' Als ze een vriend hebben sluiten ze zich voledig af van de buitenwereld, doen alles damen,... Dat zou zo ongeveer het doorsneekoppel zijn :-)
- Als ik met Stijn aan het babbelen ben lukt het niet om deftig aan mijn blog te werken. (storende factor)

Dag van de vrouw

Gisteren was het hier dag van de vrouw. Is hier precies echt wel een feestdag, terwijl dat in België iets is dat met moeite op de kalender staat. Maar het is hier dan ook het land waar vrouwen op handen gedragen worden.
Normaal mogen vrouwen op deze dag in alle musea gratis binnen maar dat kreeg ik 's avonds pas te horen :-s
Op deze dag delen ze aan vrouwen ook van die gele bloempjes uit. Dat is hier typisch rond die dag. Die bloempjes (Mimosa) vond je al de hele week overal terug.

verslag week 7

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 7.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

We zijn er eindelijk in geslaagd om een activiteit in bijna volledige stilte te geven. Het ging om een activiteit rond gespreksvoorwaarden. We wilden hen om te beginnen enkele manieren aanbieden om tot een degelijk gesprek te kunnen komen en ruzie gemakkelijker op te lossen. Het waren eigenlijk allemaal vanzelfsprekende dingen die hier ongelooflijk moeilijk verlopen. We waren van in het begin heel streng omdat we er eigenlijk op rekenden dat deze activiteit heel moeilijk ging worden. De kinderen laten zwijgen, hen niet doorheen laten babbelen,... lijkt hier een onmogelijke opdracht. We hadden de beginsituatie goed ingeschat want er waren inderdaad een aantal lln die er echt geen zin in hadden en al de ganse dag wat lastig waren. We hebben echter alles goed in de hand kunnen houden en enkele lln hebben ons achetraf bedankt omdat ze het een toffe les vonden. Eindelijk eens wat stilte.

De leraar als opvoeder.

De leerlingen zijn hier niet gewoon dat een leerkracht streng is. Dus soms schrikken ze wel eens. We gaan ook niet straffen ofzo maar een boze blik doet soms al veel. Voor sommigen is dit echter niet genoeg. Het hielp wel wonderbaarlijk als we ons gewoon tussen 2 lastige leerlingen in gingen zetten.

Er zit ook een meisje in de klas die eigenlijk constant onze aandacht opeist. Voordurend aan ons probeert te komen, lessen eindeloos rekt met uitleg vragen van dingen die ze weet en begrijpt,.... We hebben gemerkt dat negeren in deze situaties wel het beste is.

De leraar als inhoudelijk expert.

Ik heb echt het gevoel dat we op het vlak van gezondheid heel erg goed de noden van de klas en school hebben kunnen inschatten. Zeker achteraf bekeken! Daarvoor was het wel nodig goed te weten wat gezondheid allemaal inhield en genoeg met de kinderen in dialoog te treden over wat gezondheid voor hen en de leerkrachten is.

De leraar als organisator.

Tijdens de volledige bachelorproef zijn we erg in deze competentie gegroeid. Het was zeker niet altijd gemakkelijk om alles in goede banen te lijden maar uiteindelijk is alles wel goed gelukt. Dinsdag hebben we bijvoorbeeld alle activiteiten buiten gedaan. Het was wat rumoeriger dan het anders zou zijn maar door te zoeken naar manieren om de lln stil te krijgen, die zij ook tof vonden, lukte dat wel. Zo hebben we nu het groene en en het rode licht en de uitdrukking ‘freeze’. Dan moeten ze ter plaatstse bevriezen en kan de lkr de opdracht geven. Dit lukte redelijk goed maar er zijn altijd leerlingen die eens moeten proberen wat er gebeurt als ze zich niet aan de regels houden.

Wat we ook deden was van in het begin goed afspreken: ‘als je dat doet, dan is dat het gevolg’. Zo hadden we afgesproken als de bal bij Chinese voetbal de hoogte in werd gespeeld de ll die daarvoor verantwoordelijk was een poos uit het spel werd gehaald. De lln kenden die regel en morden niet als ze dan kort uit het spel werden gehaald. Het kwam dan ook niet over als straf maar als spelregel.

De leraar als innovator.

De werkvorm alleen al die we donderdag aanbrachten was volledig nieuw. De lln moesten eerst in een kring zitten en vervolgens in twee kringen waarbij de buitenste kring de binnenste moest evalueren. De kinderen weten al dat ze van ons andere werkvormen mogen verwachten dan ze gewoon zijn dus er worden geen vragen meer rond gesteld. De leerkrachten hebben denk ik ook wel gemerkt dat als je de kinderen zich nu en dan laat uitleven dat je veel kwalitatiever les kan geven.

De leraar als lid van het schoolteam.

De leerkrachten wisten ons te vertellen dat ze het echt jammer vonden dat het dinsdag onze laatste stagedag is daar. De rest van onze stage gaan we in een Maria Montesorischool doen.

Qualcosa nuova!!!!

Voor degenen die het nog niet gehoord hebben...ik heb dan toch een capoeiragroep gevonden waarin ik kan 'aarden'. Het is een nogal grote groep met verschillende 'afdelingen' verspreid over Lazio, Firenze,... In Rome zijn er ook een paar. De groep wordt geleid door mestre Paulinho maar ik train niet bij hemzelf. Het groepje waarbij ik train is niet zo groot en ik had het geluk de eerste keer maar met twee anderen te trainen. Op die manier heb ik direct goede contacten kunnen leggen.
De trainer is een echte Italiaan maar een toffe kerel.(Dat wil zeggen dat hij soms wel eens kan roepen enzo maar dat je weet dat hij het goed bedoelt)
De trainingen duren één uur en een half (20u30-22u) en zijn een stuk zwaarder dan ik gewoon ben.Ik ben nu drie keer geweest. Maandag had ik mijn bovenste armspier wat verrokken of overdaan. Woensdag was dit nog niet genezen. Ik ben toch gaan trainen maar heb andere oefeningen gekregen wat ik erg apprecieerde. De oefening waarbij ik me overdaan had werd wel verder ingeoefend maar hij zij dat ik het me zeker niet moest aantrekken want dat de anderen er ook redelijk lang over gedaan hadden om ze onder de knie te krijgen.
Het is ook heel erg leuk te zien hoe hij differentieert. Vorige donderdag zaten we eigenlijk met drie verschillende niveaus en we kregen alledrie aangpaste oefeningen. Kan ik nog iets van leren, want dat is niet altijd mijn sterkste...
Ook de rodas zijn erg tof, ik ben echt niet bang om te spelen en durf dingen uit te proberen. Het enige dat soms gezegd wordt is ' qualcosa nuova!!'. :-D
Ik had echt niet meer gedacht dat ik hier nog zo een groep zou vinden.
Er zijn ook rodas en workshops met de andere afdelingen uit Rome samen. Deze zijn niet enkel roda maar voor zover ik gelezen heb zijn er ook verschillende workshops aan verbonden. Ik ben benieuwd en kijk er al naar uit!

Ik ga proberen een volgende keer wat filmpjes te maken en deze te posten.

China in Rome

We hebben vandaag een reeks spelletjes met de kinderen gedaan die ze buiten konden spelen tijdens de middagpauze om zo de vele ruzies en gevechten wat te proberen tegengaan.
Nu blijkt dat het spelletje dat wij 'Chinese voetbal' noemen in Rome 'colloseo' heet :D

En ...nog een verslagje!!

Geen interesse?

Ga naar het volgende bericht!

------------------------------------------------------------------------------

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 6.

De leraar als begeleider van leerprocessen.

De lln zijn erg sterk met gezondheid bezig. We merken dat ze zelf in de gewone lessen er verder over denken en soms integreren. Ze begrijpen ook echt goed hoe alles in elkaar zit en hoe belangijk het is. Ik denk dat het echt wel goed was dat we de lln zo sterk in alles betrokken hebben. De werkvormen zijn nieuw maar we merken dat de lln het wel leuk vinden. In het begin vonden ze het echt raar dat we de banken zo vaak in groepen van 4 zetten maar nu zijn ze dit al gewoon en loopt dit erg vlot.

De leraar als opvoeder.

Waar ik het soms wat moeilijk mee heb is dat de jongens hier over het algemeen erg wild zijn, bijna overactief, niet luisteren,... In België heb je meestal in één klas twee of drie van die kinderen, hier zit er in de klas één jongen die niet zo is. Dit is echt wel een uitdaging om mee te leren omgaan. In België zouden regels een uitweg kunnen bieden maar hier zijn regels er om te overtreden. Als we dan in groep gaan werken en een groep gaat bij Elke en een groep bij mij, is de reactie tegen elkaar altijd hetzelfde:’ ik had toch wel de lastigste bij elkaar hoor.’ Maar de andere zegt dan net hetzelfde. Die jongens samen zijn soms echt moeilijk te handhaven. De ene keer lukt het ook beter alles in goede baan te leiden dan de andere keer.

Sommigen kunnen ook echt wel goed toneel spelen om aandacht te krijgen. Elke heeft dit vlug door maar ik zou mij nog te veel laten doen. Misschien ben ik nog wat te naief op dit vlak.

De leraar als inhoudelijk expert.

De taal vormt nog voor een deel een barriere maar geen grote meer. We kunnen alles redelijk vlot uitleggen en met de kinderen communiceren.

Donderdag was er wel een ruzie in de klas en hier verloopt dat niet zoals in België. Drie lln hadden ruzie maar de hele klas moeit zich daar zodaning mee dat op de duur gans de klas ruzie heeft. Ook is het zo dat emoties hier nogal sterk geuit worden en dikwijls erg overdreven. Onze taal was echt niet goed genoeg om dit op te lossen en ook onze kennis van hoe de kinderen in elkaar zaten lied dit niet toe. De lkr heeft daarom eerst de ruzie in goede banen geleid voor we begonnen met de les.

De leraar als organisator.

Vorige donderdag hebben we veel verschillende activiteiten samen gegeven. Dat was wel een hele organisatie. Eerst werd er fruitsla gemaakt en daarna werd er verder gedaan met de vorige les. Hierin werd het nieuwe systeem om de toiletten proper te houden uitgewerkt door een groep en een andere groep de klas onder handen zou nemen. Het was toen al een ganse uitdaging om alles te coördineren maar donderdag was het dit nog meer omdat ik ook met een deel van de groep voor de toiletten van klas tot klas trok. Elke moest dus de rest alleen coördineren. De kinderen hebben wel veel respect voor ons en we zijn over het algemeen ook gewoon een stuk strenger dan hun lkr waardoor alles toch in goede baan kan geloodst worden.

De leraar als innovator.

We proberen hier de huidige normen en werkingen te volgen maar toch nieuwe werkvormen te integreren. We wisten niet goed hoe de leerkrachten dit zagen maar in het interview voor de bachelorproef zei de lkr dat het eens een nieuwe wind was en dat ze ervan overtuigd was dat we de bachelorproef even goed gingen aanpaken als onze andere lessen.

De leraar als lid van het schoolteam.

We zijn nu al goed geïntegreerd in de school. De lkr vertrouwen ons echt wel al. Het was eerst een probleem dat we onze mentor filmden bij het interview maar toen we har vertelden dat niets in de wet zei dat dit niet mocht en dat het enkel was omdat we het zouden kunnen verwerken en als bewijsmateriaal gebruiken was het geen probleem.

Ook de security is heel erg vriendelijk nu. Ze weten goed wie we zijn. In het begin mochten we niet alleen in de school rondlopen, nu is dit geen probleem meer. Donderdag passeerde hij de klas terwijl wij aan het opruimen waren(na schooltijd) en hij al lachend: ‘gaan jullie hier nu ook blijven slapen...’. Vroeger zou dit onbestaand geweest zijn.

Verder ben ik ook met een aantal lln naar alle klassen getrokken om het nieuwe systeem in de toiletten uit te leggen. (De lln hadden regels opgesteld om ze proper te houden. Deze zouden in de toiletten uitgehangen worden en ’s avonds zouden 2 lln de toiletten controleren en een rode of een groene duim hangen.) Zo werd er ook contact gelegd met andere leerkrachten want een lerarenkamer hebben ze hier niet.

choralia

Op dinsdag hebben we 'choralia'. Dat zijn Italiaanse kinder - en volksliederen.
Het liedje op de film is een volksliedje.
De lkr is eigenlijk heel grappig, vooral zijn manier van lachen,maar dat heb ik niet kunnen vastleggen. We hebben dit vak elke woensdag 4 uur maar hij vindt dat duidelijk ook nogal lang aangezien hij dikwijls echt niet meer weet wat hij moet doen.
We moeten dan allemaal om beurt alleen zingen. In het Nederlands vind ik dat nog niet zo erg maar in het Italiaans vind ik dat verschrikkelijk!!!
Hij heeft nu ook gevraagd of wij volgende week een kinderliedje willen aanleren aan de klas. We hebben gekozen voor '6 kippetjes'.
Vorige les hebben we het al eens moeten zingen maar volgende week moeten we de tekst meebrengen. Ik ben benieuwd wat het gaat geven, want sommige lettercombinaties lezen ze in het Italiaans volledig anders.

Wie zoekt...die vindt

Ik ben gisteren naar een laatste capoeiraclub gaan kijken. Eingenlijk ging ik het erbij laten want de ontgoocheling tot nu toe was te groot. Ik had er mij dus ook niet op gekleed. Toen ik toekwam werd er mij wel gevraagd om mee te doen maar dat heb ik toch geweigerd omdat ik dan kon weggaan wanneer ik wou. Na een tijd begon het echter echt wel te kriebelen. Het zag er echt wel leuk uit, net zoals ik het gewoon was. Ik heb dus toch beslist mee te odne en ik had er geen spijt van!!!
Het was een 'piccolo gruppo'. Een trainer en twee lln, met mij erbij dus met 4, maar enorm sympathiek.
De trainer was wel een echte Italiaan :D
Daarmee bedoel ik dat hij nogal es zou durven roepen maar als je de cultuur kent weet je dat dat allemaal niet slecht bedoeld was, want hij was verder echt vriendelijk.
Ik ga in ieder geval maandag terug en ben van plan een maand daar te gaan trainen. Tis 50 euro maar dan mag je op zaterdagochtend ook gebruik maken van zwembad en sporthal(in de prijs inbegrepen).
Ik kijk echt uit naar de volgende training :D

competentieverslag week 5

Hier volgt een belangrijk bericht!

Voor interessante info:

gelieve naar het volgende bericht te gaan ;-D.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BASISCOMPETENTIES

De leraar als begeleider van leerprocessen.

We waren bang dat de leerstof te moeilijk ging zijn en hadden gerekend dat het ook wel wat tijd zou vragen om alles goed uit te leggen in het Italiaans. Het was echter perfect getimed.

De kinderen kwamen ook met erg goede ideeën en we hadden echt wel het gevoel dat ze alles goed begrepen. Dit wou natuurlijk ook zeggen dat wij het dan goed uitgelegd hadden.

We waren die les gestart met een korte aerobic. We hadden geen woorden nodig om alles uit te leggen. We merkten wel dat de kinderen zich goed voelden en we hebben op dat moment beslist ze zelf ook enkele oefeningen te laten voordoen. Dit had een heel leuk effect en ze waren heel erg enthousiast.

De leraar als opvoeder.

Op een bepaald moment waren er twee lln die nogal tegenwerkten en elkaar verveelden. Ik wou iets doen, maar had het nogal moeilijk te weten wat kon, omdat ze in die school precies wel een andere visie op opvoeden hadden dan ik. Het hielp in ieder geval niet om te zeggen dat ze moesten ophouden. Ik had de banken uit elkaar geschoven, maar dan werd daarmee ook een ander meisje gestraft. Uiteindelijk zijn ze wel gestopt maar ik voelde mij een beetje onbeholpen op dat moment.

De leraar als inhoudelijk expert.

Ik kan mij binnen de schoolcontext al redelijk goed verstaanbaar maken. Dat brengt wel met zich mee dat de kinderen er vanuit gaan dat ik zomaar alles begrijp. Maar dat is niet echt een probleem. Voor onze eerste les omtrent de bachelorproef was ik wel bang omdat alles in het Italiaans zou zijn en het niet zo een makkelijke materie was om in een andere taal aan te brengen. Alles liep echter heel erg vlot en werd goed begrepen.

In het dagelijks leven is spreekdurf soms nog een probleem.

De leraar als organisator.

We hadden de lln in groepjes laten werken voor de les rond gezondheid. De lln waren echter niet gewoon om op die manier te werken. Daarom moest hier en daar nog extra uitleg gegeven worden over wat er van hen verwacht werd.

We moesten ook overal tegelijk zijn, omdat de oefening voor sommigen nog niet honderd procent duidelijk was of omdat er binnen de groepjes discussies ontstonden.

De leraar als innovator.

Voor deze lln was deze werkvorm wel vernieuwend. Alleen al het feit dat de banken per vier stonden vonden ze raar. Ze zijn wel gewoon soms iets met twee te doen, maar zeker niet om met 4 te werken.

De samenwerking verliep ook niet overal even vlot. In die zin dat er niet zo veel onderling overlegd werd. De meesten deden toch gewoon hun eigen ding of per twee maar niet met de volledige groep.

De leraar als lid van het schoolteam.

Voor het moment werken we met twee lkr echt nauw samen en die samenwerking verloopt erg goed. Ze zijn allebij erg tevreden van ons en dat geeft ook een goed gevoel.

nog wat studiemateriaal

Aangezien het moeilijk is om foto's te trekken en sommige mensen
toch niet tevreden zijn van mijn vorige foto...
(Ik citeer "Er MOETEN daar knappere rondlopen ");-)
Ben ik dan maar naar een jongen toegestapt en heb hem gevraagd of ik een foto mocht trekken :-D
Alles voor de wetenschap he!
Hier het studiemateriaal...

En français please!

Vandaag gingen we voor het eerst naar de les Frans.
De les zou een uur duren en de lkr kwam 3 kwartier te laat :D
We waren al beneden aan het onthaal gaan vragen of de les wel doorging en ze antwoordden bevestigend. Ze zeiden al lachend en schouder ophalend :ASPETARE (wachten)
Het is dus blijkbaar ook geen uitzondering. We zouden uiteindelijk met vieren in de les zitten en de eerste ll die binnen kwam was een non en was 20 min te laat. De tweede ll was een half uur te laat.
In dat kwartier les hebben we dan met de lkr enkele praktische dingen besproken. Onder andere of het mogelijk zou zijn ons examen vroeger te doen want dat we 20 april al weer naar huis gingen. Dit bleek een probleem te zijn want er worden enkel exames afgenomen in februari en mei.
Daarop hebben we wat overlegd en uiteindelijk samen beslist te foefelen met de administratie. We gaan dus ons examen maken, zij verbetert, geeft ons de score, maar deze wordt maar officieel gemaakt in mei ofzo.
Ik was echt blij dat mijn andere vakken verschillende laboratoria(vooral praktisch) en Italiaans zijn. De laboratoria hebben ook geen examen maar een project dat gequoteerd wordt.
Indien we didactische vakken gevolgd hadden, hadden we echt wel een probleem gehad. We hadden nu al erg veel geluk dat deze lkr het zo wou oplossen.
Ze had wel wat kritiek dat we maar voor 3 maand kwamen en vond het een slechte organisatie :s.
Ze zei dat dat van die exames op voorhand geweten moest zijn maar ze was wel heel erg vriendelijk...
Die lkr had in Parijs gestudeerd en daarom was goede communicatie ook mogelijk.
GELUKKIG :D

2 in 1

De voorbije twee dagen waren tof maar lastig (maar leuk) omdat we altijd redelijk laat 's avonds thuis waren (in mijn geval 7u30)
Gisteren hebben we de volledige dag les gehad. Dit houdt in dat we twee uur media education gehad hebben en 4 uur zang. Die zang begon op het einde wel flink beu te worden maar welke les zou je niet beu worden als je het 4u aan een stuk moet doen.
Media lijkt mij echt wel een tof. Het gaat erover hoe verschillende media in de klas kunnen gebruikt worden en hoe je ze moet gebruiken naar gelang je doelen. Het is een praktisch vak. Nu kregen we nog theorie maar vanaf volgende les gaan we aan de slag met digitale camera.
De lkr is ook erg vriendelijk en vroeg verschillende keren of we wel alles verstonden. Hij staat er nogal open voor dat ook erasmusstudenten zijn cursus volgen. We zijn wel telkens de enige van de erasmusstudenten die de laboratoriumvakken volgen.

Vandaag ging onze eerste dag van de bachelorproefstage van start. Ik was eigenlijk erg zenuwachtig omdat we min of meer beslist hadden alles in het Italiaans te proberen geven en het nog niet zo een eenvoudig onderwerp was. Maar alles verliep heel erg goed!
We lieten de kinderen brainstormen over wat gezondheid was en lieten hen nadenken over alle aspecten van gezondheid vervolgens ook gelinkt aan de school. Maar als opwarming was er eerst een kort stukje aerobic. We zijn van plan dit telkens aan het begin van de les te doen.


Ik begin nu ook hier en daar complimentjes te krijgen dat mijn Italiaans veel begint te beteren en dat doet deugd.
Zo wist de directrice mij te vertellen dat ze mij eindelijk verstond, de mentor dat ik echt veel vooruitgang maak en de kinderen doen geen moeite meer om traag te praten want ze gaan er nu vanuit dat ik wel alles versta terwijl in het begin alles aan de mentor gevraagd werd en niets aan ons. Ook buiten de school merk je dat mensen vriendelijker zijn.

Ik wou vandaag eens een grote capoeiraclub bezoeken dicht bij mijn nieuwe kamer om daar eventueel te gaan trainen maar omdat ik zo laat thuis was van stage ben ik maar laat kunnen vertrekken. Het was ook een eindje verder dan verwacht...
Na meer dan een half uur stappen (en twee metrostations en vier bushaltes gepasseerd te zijn) heb ik het dan toch gevonden. De training was wel juist afgelopen want de zaal sloot uitzonderlijk vroeger. De eigenaar is wel nog de trainer gaan halen en toen die hoorde dat ik wat Italiaans sprak was het een stortvloed van woorden.
Het komt erop neer dat ik zeker eens moet komen proberen en dat ik de eerste keer niet moet betalen. Er zijn lessen op maandag(1,5u) en donderdag(2,5u) en op vrijdag is er roda met alle groepen samen. De groep heet Soluna (www.soluna.it) en heeft verschillende 'afdelingen' binnen Rome. Het is 45euro voor een maand wat eigenlijk niet zoveel is gezien het aantal uur training en in vergelijking met andere clubs in Rome.
Ik kreeg ook de vraag of ik al wat capoeira-ervaring had en blijkbaar is Ginga Mundo echt wel bekend want hij moest lachen en zei dat hij die club inderdaad wel kende.
Om dan terug te keren naar huis had ik beslist de bus te nemen maar ben natuurlijk een halte te ver afgestapt. Het was wel een mooie avondwandeling :-s

Verslag van hoeveel weken??

Het is al weer een tijdje geleden dat ik heb laten weten wat er zo allemaal gebeurt hier in Rome... De voorbije week hebben we het in ieder geval heel erg druk gehad.

-We hadden elke voormiddag 3 uur Italiaans, daarna gingen we vlug wat eten kopen om dan de bus te nemen naar onze stageschool, waar we observeerden voor de bachelorproefstage.
Normaal gezien beginnen we maandag met de bachelorproefstage, maar door de weinige structuur hier zou het kunnen dat dit de dag zelf nog verschoven wordt :S.

- De week ervoor is Stijn geweest.(zoals al te zien was op de filmpjes) Ik heb er erg veel deugd van gehad en ben weer een beetje opgeladen.

- Ik heb verder ook nog een aantal kamers bezocht omdat ik liever weg wil uit het klooster. De doelstellingen waren: vrijheid, kookgelegenheid, vrienden mogen blijven slapen en internet.
Ik heb alledrie de doelstellingen gevonden in een kamer die minder kost dan mijn verblijf in het klooster.




Gisteren ging ik dan mijn contract tekenen. En natuurlijk verliep dat niet zonder moeilijkheden...Het is en blijft hier Italië.

Alles liep goed tot ik het contract kreeg. Ik had duidelijk gevraagd of vrienden mochten blijven slapen maar in het contract stond dat dit niet mocht. Ik heb gezegd dat als het zo zat ik mijn voorschot terug wou en dat ik wel iets anders zou zoeken want dat we met twee duidelijk gehoord hadden dat hij gezegd had dat het geen probleem was. Uiteindelijk is hij zijn kar wat beginnen draaien en zei hij dat het ook moest goed zijn voor mijn kamergenootje. Ik heb hem gezegd haar op te bellen. Zij is van Rotterdam dus in een paar woorden had ik haar de situatie uitgelegd. Gelukkig was ze juist op haar kamer dus ze is mij komen vergezellen. Ook zij had hem die vraag gesteld en ook bij haar had hij gezegd dat het geen probleem was.
Dan zei hij uiteindelijk dat het goed was als onze vrienden betaalden want dat hij per bed rekende en niet voor de kamer. Waarop ik dan dood eenvoudig zei: ok, dan slaapt mijn vriendin in mijn bed. Weer protest want hij rekende per persoon. Dan heb ik nogal duidelijk gezged dat ik niemand liet betalen om op de grond te slapen. Uiteindelijk heeft hij gewoon het contract aangepast :D

Opgelost staat netjes!!

Italianen zijn gewoon niet te vertrouwen. Ze proberen altijd overal toch geld uit te slaan. Ik vond al dat het te gemakkelijk was gegaan. Maar ik heb nu weer geleerd om op mijn strepen te staan en mij assertief op te stellen.

competentieverslag week 4

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 4

De leraar als opvoeder.
Ik heb gemerkt dat een aantal lkr wel vinden dat ze een opvoedkundige functie hebben. Zo zagen we hoe een lkr na eens ruzie met de klas overlegde om te weten te komen wat het probleem was en de lln op hun verantwoordelijkheid wees. Ik was blij dit te zien want nu heb ik niet het gevoel dat ik iets verkeerd doe als ik toch ook een opvoedkundige functie in de klassen wil vervullen.

De leraar als inhoudelijk expert.
We hebben nu alles samen een week Italiaanse les gehad en het begint vrij vlot te gaan. Zeker de basisconversaties. Ook lukt het beter om met de kinderen te communiceren in het Italiaans. Soms loopt het wel wat vast. Het moeilijkste is om over te moeten schakelen van Frans op Italiaans. Dat lukt echt moeilijk. Normaal volgen we in ons lessenpakket ook Frans en dit zal een goede oefening zijn want ik vinde het wel belangrijk die overschakeling te kunnen maken.

De leraar als organisator.
Deze week hebben we weer onze basiscompetentie als organistor kunnen oefenen. We hadden ’s morgens Engels, moesten eten en ’s middags moesten we op de stageschool geraken. Dit is allemaal mooi gelukt, tegen onze verwachtingen in. We gingen dan vlug iets kopen en aten op de bus. Het is ook nodig altijd extra tijd te rekenen want je weet niet wanneer de bus zal komen. Soms kan je best wel lang op die bus wachten.

De leraar als innovator.
We hebben gebrainstormd en allerhande activiteiten gevonden die we met de kinderen kunnen proberen voor de Bachelorproef. We vinden het heel belangrijk om de kinderen mee te laten beslissen en veel dingen zelf in handen te geven, dus daarom beginnen we met de kinderen te laten brainstormen. Als hun ideeën haalbaar zijn gaan die dan voor op wat wij reeds in gedachten hadden.

Leraar als partner van ouders en verzorgers.
We zijn nog steeds niet in contact gekomen met ouders en ik denk dat we er ook niet op moeten rekenen in deze school. We hadden nochtans dingen voorzien maar die werden afgeblokt. We gaan proberen nog wat te observeren in een Montesorischool. Misschien kunnen we daar wel meer contact leggen met de ouders.

De leraar als lid van het schoolteam.
We hebben met de directie overlegd over het nemen van foto’s. We kwamen wel op een slecht moment want ze was aan het roken in haar kantoor en normaal mag er niet gerookt worden binnen de school. Ze voelde haar nogal betrapt. Ze liet ons wel weten dat we foto’s van de kinderen mogen nemen, maar enkel vanop de rug.

De leraar als cultuurparticipant.
In de Italiaanse lessen leren we veel over de Italiaanse cultuur. Bijvoorbeeld de benamingen van de verschillende soorten koffie, typische Italiaanse gerechten, we gaan binnen twee weken op zaterdag afspreken om wat cultuur op te snuiven, discussies over Italiaanse stereotypen, aardrijkskunde van Italië (is nodig voor de grammatica te kunnen),...

Zoektocht naar een nieuw verblijf.

Samen met wat Franse erasmusstudenten zijn we gisteren op zoek gegaan naar appartementen.
Onze zoektocht verliep onder andere zo:

Ik heb een perfect appartement ontdekt, wat prijs enzo betreft, maar omdat ik maar 2 maand meer zou blijven heeft een meisje dat later dit weekend kwam kijken voorrang. Maandag weet ik meer. Ik ben erg aan het hopen, maar denk dat ik er niet moet op rekenen.

Het andere appartement had de eigenaar verkeerde info gegeven en het zou mij redelijk wat geld kosten en was ook geen internet. Ik betrouwde hem niet dus heb gezegd dat ik geïnteresseerd was. Ik heb zowiezo iets waar ik ga kunnen intrekken, maar zoek voor iets goedkoper en beter.

Basiscompetenties (week 3)

Verslag aan de hand van de basiscompetenties: week 3.

De leraar als begeleider van leerprocessen.
De kinderen hebben erg veel geleerd van de lessen die we laatst gegeven hebben omdat zij dachten dat ze gewoon een spel speelden maar niet dachten aan wat ze ondertussen aan het leren waren. Iedereen deed actief mee en zelf de kinderen die heel zwak waren in Engels konden de doelstellingen halen. De lkr was ook erg enthousiast, zo erg zelf dat ze zelf mee deed met de lln om op die manier zelf ook een woordje Engels bij te leren.

De leraar als opvoeder.
In de klas waar ik nu al het meest geweest ben zit een zigeunermeisje. Ze is erg verlegen en wordt gewoon genegeerd. Ze kent de taal niet genoeg en ze wordt nergens bij betrokken. Bij de eerste les Engels had ik haar proberen betrekken maar het lukte niet en de lkr zei dat ik haar beter gerust liet. Maar ik zat er wel nogal mee in dat dat kind daar gewoon zat. Vrijdag zat ik samen met Elke in de klas en we gingen eerst elk een les geven en elkaar ondersteunen waar nodig maar hebben uiteindlijk alletwee les gegeven. Ik vond het erg om L. weer met haar vingers te laten draaien want voor de les bouwden we voort op wat de kinderen geleerd hadden en zij kon geen woord Engels. Daarom had ik haar een tekening laten maken van de boerderij omdat er later een lied over de boerderij aan bod zou komen en ik die tekening zou kunnen gebruiken om haar zo te betrekken. Maar terwijl ze bezig was kreeg ik een beter idee. Aangezien we met twee in een klas stonden was het perfect mogelijk om te differentiëren,zo dat degene die geen les gaf L. de basis van Engels kon bijbrengen. Ik ben dan begonnen aan de hand van de tekening haar de kleuren te leren. Beetje bij beetje kwam ze los en toonde dat ze het wel apprecieerde. Na de kleuren ben ik begonnen met de cijfers tot 10. Elke deed hier meer verder terwijl ik les gaf.

De leraar als inhoudelijk expert.
Ons Engels is erg goed in vergelijking met sommige lkr hier maar we letten er toch op dat alles wat we geven zeker juist is. Ons uitspraak is beter en we merken wel dat de lln dit proberen over te nemen. Dit motiveert om nog beter te articuleren.
De lln weten dat ik niet zo goed Italiaans spreek en ze vinden het erg leuk om te helpen.
Tijdens de les Engels werden zo de dieren van de boerderij in het Engels en het Italiaans besproken. Dit was goed voor de zwakkere kinderen omdat het veel herhaald werd, de anderen vonden het leuk om iets aan de lkr te leren en voor mij was het goed op die manier enkele woordjes bij te leren.

De leraar als organisator.
Ik en ook Elke zijn veel veeleisender dan de lkr van die school. Wij willen de volledige aandacht, ook in de namiddag. Na een namiddag geobserveerd te hebben en te zien hoe chaotisch het eraan toe ging(er kon zelf met moeite les gegeven worden) waren we wel bang, maar tijdens ons lessen hebben we hier geen probleem mee ervaren.
We moeten wel leren om met een kleine basis aan middelen te werken maar ook dat lukt goed.

De leraar als innovator.
We krijgen hier alle ruimte om iets nieuw uit te proberen en merken dat het werkt. We kunnen veel rustiger les geven en alles verloopt erg vlot. Zeker wat het uitproberen van de werkmethode van mevr. Lannoo betreft heb ik al veel bijgeleerd. Dit is soms moelijk in een Belgische school als die school geen aangepaste methode geeft of er niet voor open staat. Ik leer hier dus zeker veel om later toe te passen tijdens de lessen Frans.
Leraar als partner van ouders en verzorgers.
Met de ouders heb ik nog steeds geen persoonlijk contact gehad, maar we maken ons wel zichtbaar aan de schoolpoort en sommige ouders hebben ons al aan het werk gezien als ze hun kind tijdens de les kwamen ophalen. Ik hoop dat dit de kloof verkleint.

De leraar als lid van het schoolteam.
Donderdag was het opnieuw een nieuwe lkr die ons begeleidde maar ook met haar klikte het goed. Ik hoop dat het op die manier kan blijven lopen. Het enige waar ik me telkens nogal onwennig bij voel is als ik toekom in de school en er een nieuwe ‘security’ staat. In het begin kunnen deze nogal onvriendelijk zijn maar eens ze weten wie we zijn is dit geen probleem meer.

De leraar als cultuurparticipant.
Ik begin goed gewend te raken aan de cultuur en jaag mij al niet meer zo in alles op. Als ik
hier iets moest leren was het ontstressen. Zelf mevrouw Tamponi zei het: ‘Piano piano! Alles
komt in orde.’
Ik heb wel nog niet zo heel veel cultuur kunnen bezoeken maar ik heb tijd genoeg. School
gaat nu eenmaal voor.

cafe con latte

Gisteren ben ik iets mee gaan eten met Elke en haar ouders, het was heel leuk.

Gedachten van een Engel.

Mijn Engel is terug naar de hemel.
Hier zijn bevindingen.

Vreemd, vreemd, vreemd...

Het was vandaag wel een leuke dag. We zijn opnieuw naar de stageschool geweest en hebben gemerkt dat de namiddag een en al chaos is. We hebben onder andere een pedagogische discussie gevoerd met de leerkracht Engels. Het komt erop neer dat een Italiaanse school geen opvoedkundige functie heeft. Een ouder dient zijn kind op te voeden en een leerkracht dient les te geven. Daarmee wordt bedoeld dat de leerkracht bevoorbeeld zegt: 'daar ligt de Po' en daar stopt het dan. Heel vreemd allemaal...
Daarbij stelden we voor donderdag nog een lesje Engels te geven en daar was de leerkracht ongelooflijk gelukkig mee, want zij kent geen Engels en dan moet zij de kinderen niet proberen stil houden.(In de namiddag is het immers niet mogelijk deftig les te geven maar wij gaan dat toch proberen)

Engel geland

Vandaag rond 8u45 is er een Engel geland op Ciampino.
Ik heb hem hevig geambrasseerd!!!!

basiscompetenties ( week 2)

De leraar als begeleider van leerprocessen.
Ik heb nu twee lesjes gegeven en het was erg moeilijk om de beginsituatie in te schatten en ik was een beetje bang dat de lessen te eenvoudig zouden zijn maar dit was zeker niet het geval. Wat de les Engels die ik gaf betreft, wist ik dat ze wekelijks Engels kregen maar vraag ik mij af wat voor Engels ze juist krijgen aangezien het Engels van de leerkracht zelf niet zo heel denderend is en de wat wij gaven was echt de basis van de basis. Maar het bleek het goede niveau te zijn. De kinderen zijn blijkbaar ook heel blij vanaf dat je iets creatiefs doet of ze wat meer bij de les betrekt. Zo hadden we een heel kort verhaaltje voorbereid voor de beeldles (elk apart in een andere klas) en die kinderen waren zo in de wolken! De doelstellingen hadden we ook perfect ingeschat voor beide klassen. Het is echt gek om te merken dat het kleinste beetje creativiteit zo de betrokkenheid bevordert!

De leraar als opvoeder.
Ik had bij de observatie ook al verschillende keren gemerkt dat als het de lln niet interesseerde ze gewoon een boek namen en begonnen te lezen of ze begonnen te tekenen of ze lagen gewoon met hun hoofd op hun bank. Dit was echter iets dat ik niet duldde. Ik ging gewoon rond nam het boek weg of zette de ll recht op zijn stoel. Dit was niet veel nodig omdat de betrokkenheid redelijk hoog lag. Ik vond ook dat ze naar elkaar moesten luisteren en respect tonen en dat was nu juist waarin ze het minst geïnteresseerd waren.

De leraar als inhoudelijk expert.
De taal begint als maar beter te lukken en de kinderen vinden het ook leuk om te kunnen helpen. In de beeldles was de taal soms een moeilijkheid, maar de meesten hadden begrepen wat ik bedoelde. Degenen die het niet begrepen hadden ging ik het aan hun bank uitleggen en voortonen. Voor de les Engels was er geen enkel probleem omdat ik toen bijna enkel Engels sprak en met veel gebaren werkte. Als de kinderen het echt niet begrepen vertaalde ik in het Italiaans. De leerkracht apprecieerde het enorm dat we Engels wilden geven omdat ons Engels beter was dan het hare en voor ons was dit qua didactiek hetzelfde als Frans geven.

De leraar als organisator.
De organisatie verliep vlekkenloos. Dit is heel vreemd omdat in België altijd wel iets fout loopt. Ik had ook verwacht dat de organisatie juist moeilijker zou verlopen omdat ik de taal niet goed beheerste maar dit was geen enkel probleem omdat de kinderen zodanig gemotiveerd waren dat ze alles deden wat ik maar vroeg.

De leraar als innovator.
Ik merk hier nog meer dan in België wat creativiteit kan doen met de betrokkenheid van kinderen. Dat zal mij ook later aanzetten om veel vernieuwende dingen uit te proberen. Ik kan in Italië ook veel meer uitproberen omdat ze er veel meer open voor staan. Ze weten dat België verder staat op het vlak van onderwijs en ze staan dan ook open voor vernieuwing.

Leraar als partner van ouders en verzorgers.
Ik ben nog niet met ouders in contact gekomen maar heb wel al gehoord dat hoe minder je er mee in contact komt hoe beter, want meestal is het een negatief contact. Van het minste dat een lkr of school ‘misdoet’ wordt er gedreigd met een advocaat. Soms tot op het belachelijke af. Zo wilen we voor onze bachelorproef een kleine enquête afnemen van ouders en kinderen maar de directie moest eerst goedkeuren of onze vragenlijst niet te persoonlijk was en we merkten dat ze liever niet had dat we er de ouders bij betrokken omdat voor de school enkel problemen kan opleveren.

De leraar als lid van het schoolteam.
Ik voel mij heel erg goed in het team. We werken nu met 4 leerkrachten samen en dit geeft een goed gevoel. Ze zijn ook erg tevreden over wat we doen ondanks de moeilijkheden met de taal. Wat wel een probleem vormt is dat ze de bijgevoegde documenten in het Engels niet begrijpen. Ik heb zo goed mogelijk proberen uitleggen hoe het in elkaar zat, maar de basiscompetenties zijn voor hen iets onbekend en dit is ook moeilijk om te vertalen naar het Italiaans. Ik heb hen wel gezegd dat zij hun bemerkingen mochten opschrijven in het Italiaans dat dit voor ons duidelijk genoeg zou zijn, anders moeten ze het door iemand anders in het Engels laten vertalen. Ik ga nog eens met Elke moeten overleggen hoe we de basiscompetenties gaan aanpakken, want elk nieuw iets is hier erg moeilijk uit te leggen omdat ze het steeds willen kaderen binnen hun eigen systeem maar dikwijls bestaat dit niet in hun systeem.

Rare vogelrituelen

Elke avond rond half 6 vindt zich de gebeurtenis zichtbaar op het filmje plaats. Honderden kleine zwarte vogeltjes die eerst precies dansen in de lucht (tis echt raar) om vervolgens allemaal samen te troepen in drie bomen en ongelooflijk veel lawaai te maken. Dit fenomeen doet zich ook voor aan Termini en op nog een plaats in Rome.

Speciaal om zien hoor!

penibele/grappige busjes

In Rome rijden hier van die mini mini busjes rond.
We zijn er eens mee meegereden op weg naar het colosseo. Echt grappig!!!!

Knap of niet? Uw oordeel...

Het is niet gemakkelijk een foto te trekken van de Italianen zonder aangeklampt te worden, maar met gevaar voor eigen leven hebben we het toch gedaan.
(tis geen 100% italiaan hoor, ma hij spreekt wel italiaans :P)


Hier ons pogingen: met dank aan Stéphanie :D

competentieverslag week 1

Verslag aan de hand van de basiscompetenties ( 20/1 -26/1)
Fien Rogge 3Balo - Rome


De competentie die we deze week het meest geoefend hebben is de competentie lkr als organisator. De administratie is hier echt een chaos en zelf waar ze proberen orde te scheppen, bijvoorbeeld door volgnummers, loopt het nog volledig in het honderd omdat de volgnummers niet kloppen, ze de volgnummers niet gebruiken of ze met twee verschillende soorten volgnummers werken, kortom, ik heb het nog geen enkele keer goed weten verlopen. We moesten dus telkens incalculeren dat als we iets administratiefs moesten doen, we gemakkelijk 3 uur kwijt konden zijn. Daarbij kwam nog eens dat alle instanties verschillende uren hadden. Elke dag anders, en meestal of in de voormiddag of in de namiddag. Dit had tot gevolg dat als je doorverwezen werd je de volgende dag of zelf twee dagen later pas kon terug gaan, omdat dat kantoor of die instantie niet open was. We moesten echt vooraf goed uitdenken hoe en wanneer we wat gingen doen om zo weinig mogelijk tijd te verliezen.

Ook de competentie‘lkr als partner van externen’ hebben we deze week erg kunnen oefenen. We moesten met veel verschillende mensen communiceren en de taal vormde heel dikwijls een barrière. Je leert echt hoe belangrijk taal en goede communicatie is als je de taal niet zo goed eigen bent. Trage en duidelijke taal was bij ons de grote redding. Als ik heel traag en eenvoudig Engels sprak, kon iemand die een beetje Engels kon mij verstaan. Dit gold ook voor het Italiaans, maar weinigen nemen zich die moeite.

Aangezien ik constant samenwerk met Elke oefende ik ook de competentie ‘lkr als lid van een schoolteam’. We overlegden alles samen, omdat we op die manier tot betere resultaten kwamen. Als er iets moest gedaan worden deden we dat ook samen omdat we op vlak van taal dan kunnen aanvullen. De samenwerking verloopt erg vlot, maar ik denk dat het ook belangrijk is op tijd en stond tijd te nemen voor jezelf. Dat doen we dan ook.

Wat de competentie ‘lkr als inhoudelijk expert’ betreft heb ik al heel veel bijgeleerd over het administartieve wezen hier. En nogmaals, hoe belangrijk taal is. Dit laatste gaat al wat vlotter als het om basisconversaties gaat, maar als het gaat om het uitleggen van administratieve aangelegenheden gaat dit nog steeds erg moeizaam. Gelukkig kan ik als Belg ook redelijk vlot Engels en Frans praten en als je vriendlijk bent tegen mensen doen ze echt veel moeite om je te helpen en te begrijpen. Italianen zijn over het algemeen ook erg vriendelijk en behulpzaam. Ik ben echter ook andere mensen tegen gekomen. Op het internationaal secretariaat van LUMSA werkt ook een dame (niet mevr. Tamponi), waar we het merendeel van de tijd bij terecht kwamen, die ons niet echt vriendelijk behandeld, behalve als mevr. Tamponi erbij is. Maar eens je weet hoe ze zal reageren kan je je daar op voorbereiden en ook beter mee omgaan. Dat is denk ik ook lkr als inhoudelijk expert.

Als innovator heb ik nog niet zoveel geleerd want de dingen die ik hier op administratief vlak gezien heb, zou ik zeker niet willen toepassen in België. Ik moet nog leren ontstressen om hier in de maatschappij te kunnen meedraaien.

Ook op het vlak van cultuurparticipant heb ik mij al wat kunnen oefenen. De cultuur is hier op verschillende vlakken erg verschillend. Zeker wat betreft administratie, omgaan met stress en dergelijke. Wat betreft de stageschool hebben we gezegd dat we het niet erg vonden om verder te moeten reizen, maar dat we vooral willen bijleren en uitgedaagd worden. De stagecoördinator was hier heel tevreden mee omdat de scholen binnen het centrun van Rome vooral elitescholen zijn waarin we het echte Rome niet zouden leren kennen. Nu zullen we in een staatsschool staan en veel kansen krijgen om ons te laten onderdompelen in de Italiaanse (Romeinse) cultuur en hun problemen.

Bij de rest van de competenties heb ik nog niet zoveel ervaring op gedaan. Hopelijk komt dit vlug.

Was het nu capoeiro of capoeira? ;-)

Het was mijn dag niet zo gisteren. Zeker niet in de ochtend. Om de één of andere reden liep ik wat emotioneel, maar vraag mij niet waarom.

Gelukkig waren er ook goede dingen aan die dag. We hebben namelijk eindelijk de administratie rond gekregen. Dit wil zeggen dat er nu gezocht wordt voor een stageplaats, dat we meer dan een uur gewacht hebben in het economaat (ik ben ondertussen door en terug kunnen gaan met de bus naar het klooster om papieren die ik vergeten had) om bonnetjes te krijgen om goedkoop te kunnen eten.

s Avonds ben ik naar capoeira geweest. Ik ging eigenlijk gewoon kijken, maar daar hadden ze graag dat ik mee deed en dat heb ik ook gedaan. De T-shirt van Ginga Mundo kwam goed van pas omdat ik zo wat kon vertellen over de club zonder dat ik al te veel Italiaanse woorden nodig had. Wat minder handig was een de T-shirt was dat hij nogal wat te groot was en dat ik hem ofwel de helft in mijn broek moest steken, ofwel vathouden met mijn tanden. De volgende keer koop ik dus zeker een smal.

Ik was wel een beetje ontgoocheld, want van de 1,5 uur training zal er uiteindlijk 30 min echt capoeira geweest zijn en de roda trok op niet veel. Ik denk niet dat ik daar 55 euro in de maand voor ge betalen. Ik moet dan ook nog eens 15 min vroeger voort om op tijd in het klooster terug te kunnen zijn.

Misschien zoek ik nog eens voor iets anders, maar op dat uur vertrouw ik liever niet teveel op de bussen, want sommige chauffeurs vinden blijkbaar dat ze zich niet aan hun route moetem houden :S (heb ik gisteren gemerkt)

zeg het met fotos (23/01)

enkele vaststellingen

- Als het begint te tochten is de metro op komst.
- Veel apothekers hebben een rood in plaats van groen kruis. ( maar niet allemaal)
- Evenveel of meer parkeerplaatsen voor scooters en veel scooters in verkeer.
- Italianen rijden soms met drie naast elkaar op één rijstrook . Verkeer is een totale chaos(net zoals bussen) en er zijn nergens snelheidsborden te bekennen. Je oren doen soms pijn van al het getoeter.
- Moeten minstens 1 keer per dag aan de kant gaan voor ambulance. Velen kijken zelf niet meer op en gaan ook niet aan de kant.

nieuw nummer!!!!

Aangezien ik mijn kaart niet kan herladen:
hier nog eens een nieuw nummer!!!!!
Degenen die al een nieuw nummer kregen, dit is nog een ander!
Nu bel je rechtstreeks naar Italië!
Het nummer:
00393294711426
Als je mij niet kan bereiken laat het dan aub weten en stuur nog eens naar mijn oud nummer. Daarop kan ik nog steeds ontvangen.

22/01 = dag 3

Zijn vanmorgen al weer naar La Sapienza geweest, zijn vroeg genoeg vertrokken deze keer en hadden plan mee en meer geluk. Deze keer was het dus wel open, hebben papieren enzo ingevuld en hebben erasmuskaart gekregen.
Daarmee kunnen we deelnemen aan verschillende erasmusactiviteiten voor weinig of geen geld.
Morgen is het bijvoorbeeld coctailparty en overmorgen film ofzo, maar ik heb al iets te doen :D
Morgen ga ik gaan eten met een groep erasmusstudenten (die ik nog nooit gezien heb, kwestie van contacten te leggen) en overmorgen ga ik eens gaan kijken hoe het zit met capoeira. Dat laatste is naar het schijnt maar op klein kwartiertje wandelen.
Straks gaan we dus op ons strepen gaan staan bij Madame Tamponi maar later daar meer over.
Ahja, zijn deze morgen al naar LUMSA geweest en de vrouw aan de bali was wel bereid om ons te helpen. Ze vertelde dat de lessen maar starten op 18 februari en dat er nu dus nog geen lessenroosters zijn en we dus ook nog geen rooster konden samenstellen.
Weten wel al dat de Italiaanse lessen starten op 4 februari om 10 uur.

We hopen dat we ook zo vlug mogelijk onze stage kunnen regelen, aangezien we nu toch nog geen les kunnen volgen, maar daarvoor moeten we bij iemand anders zijn, naar het schijnt.


In de namiddag hebben we dan zoals gepland een nieuwe aanval gedaan op wat we dachten dat Tamponi was, maar het bleek een van haar secretaressen te zijn die ons de vorige dag had afgesnauwd. Tamponi was er deze keer wel en heeft direcy opdracht gegeven dat alles in orde gemaakt moest worden. (zelf heeft ze niet zoveel gedaan :p)
Daarna moesten we dan een fiscaal nummer gaan aanvragen. Zonder dat nummer kunnen we niets kopen bij de apotheek, geen stage doen en geen goedkope eetbonnetjes krijgen.Jammer maar helaas, als we bij het bureau aankwamen bleek het gesloten te zijn.

Morgen zetten we dus onze zoektocht verder in de Italiaans administratieve ( en andere ) chaos.
We hebben nog niks van Rome zelf kunnen bewonderen. Het enige wat we tot nu toe zagen zijn kantoren.

dag 2

Het was dus wel degelijk een mindere dag :s
We zijn naar Tamponi geweest, is coordinator voor internationale studenten van LUMSA en die vertelde ons dat ze geen tijd had en dat we volgende week maar eens moesten terug keren. Probleem dus, maar Stijntje bracht raad. We gaan dus gewoon terug naar LUMSA en gaan daar effe op ons strepen staan .
Zijn ook naar La Sapienza geweest, is oudste universiteit van de wereld naart schijnt, en zo zag het er ook uit. We wilden daar aan papieren geraken die we niet van Tamponi gekregen hadden, maar waren ons kaartje vergeten en zijn er dus niet op tijd geraakt.
Gans de trip was dus voor niks, want het was wel een eindje naar daar.
Het eten is ook ongelooflijk duur.
Baaldag dus!!!!